Co trwało tak długo?
Zaawansowani użytkownicy maksymalizują pamięć niemal od początku komputerów osobistych, często próbując sprawić, by programy klasy stacji roboczej działały równie dobrze na komputerach domowych, jak na komputerach laboratoryjnych. Producenci pamięci z radością zaspokoili zapotrzebowanie, produkując pamięć bez ECC o pojemnościach wielkości serwera, łatwo osiągając limit 1 GB na moduł, który wiele lat temu osiągnął limit DDR1. Ten limit 1 GB stał się podstawą dla modułów DDR2 o dużej pojemności niemal natychmiast po uruchomieniu zgodnych platform, a limit 4 GB na moduł w tej technologii został osiągnięty w ciągu kilku lat. Wraz z wyznaczonym trendem wielu z nas spodziewało się, że moduły o wydajności 4 GB DDR3 trafią na rynek już w 2007 roku i wkrótce zostanie osiągnięta maksymalna pojemność 16 GB. Jednak pojemności DDR3 nie podążały za poprzednimi trendami.
Moglibyśmy spekulować, w jaki sposób zapotrzebowanie na zwiększone pojemności spadło, gdy oczekiwania użytkowników osiągnęły poziom plateau z animacjami 1080p lub obrazami o rozdzielczości 12 megapikseli, ale to wciąż nie wyjaśnia, dlaczego przez prawie dwa lata DDR2 było jedyną opcją dla większości użytkowników, którzy chcieli naprawdę dużej pojemności pamięci w swoich komputerach. Użytkownicy DDR3 byli zmuszeni do korzystania z czterech modułów (dwukanałowy) lub sześciu modułów (potrójny kanał), aby osiągnąć pojemność 8 GB i 12 GB, a każdy, kto chciał 16 GB lub więcej, musiał czekać ponad rok na wydanie superdrogich 4 GB DIMMów. Nawet gdy moduły 4 GB DDR3 do notebooków stały się powszechne, użytkownicy komputerów stacjonarnych DDR3 obawiali się zapłacić osiem razy więcej za podwojenie pojemności pamięci.
Przełom nastąpił późną jesienią ubiegłego roku, kiedy firma G.Skill wprowadziła kilka zestawów o dużej gęstości, których cena była „tylko” cztery razy wyższa niż podobnych części o połowę mniejszych. Inni producenci stopniowo podążyli za nimi, a dziś w końcu mamy kilka dwumodułowych zestawów 8 GB, na które może sobie pozwolić większość zaawansowanych konstruktorów.
Ocenione na CAS 9 i wycenione między 400 a 500 USD, zatwierdzone przez producenta szybkości transmisji danych 1333 i 1600 MHz wydają się być jedyną zauważalną różnicą między tymi modułami. Ciekawi, jak znaleźć części o najwyższej wydajności w tym przedziale budżetowym, przetestowaliśmy każdy zestaw, aby poznać prawdziwe granice jego stabilności, zarówno przy niższych opóźnieniach, jak i przy wyższych częstotliwościach.
