Ewolucja serii Intel Xeon E3-1200
W 2011 roku Intel zaprezentował architekturę Sandy Bridge, która znalazła zastosowanie w wielu produktach mobilnych, desktopowych i serwerowych firmy. Wcześniej projekt Nehalem robił to samo, napędzając litanię produktów o znanych nazwach kodowych: Clarksfield, Bloomfield, Lynnfield, Gainestown i Beckton powinny przywołać miłe wspomnienia. W rzeczywistości, jeśli spojrzysz wstecz, istnieje wiele przykładów wykorzystania przez firmę Intel swojej pracy w wielu segmentach, optymalizując każdą konfigurację zgodnie z potrzebami. Z Haswellem ten wysiłek trwa. Przyjrzeliśmy się już znaczeniu architektury w przestrzeniach mobilnych i stacjonarnych. Teraz nadszedł czas, aby odwiedzić rynek stacji roboczych i serwerów klasy podstawowej z Xeon E3-1200 v3.
Wiele cech portfolio produktów pozostaje niezmiennych między rynkami Core i Xeon, podobnie jak od ery Sandy Bridge, kiedy Intel wprowadził swoje pierwsze procesory Xeon E3-1200:
Podobne częstotliwości taktowania przy rosnącym IPC i niższej ogólnej mocy systemu w każdym pokoleniu
Obsługa dwukanałowej pamięci DDR3
Możliwość pomieszczenia 32 GB pamięci RAM
Tylko pamięć niebuforowana
Dostępna grafika na wykrojniku
Obsługa ECC dla linii Intel Xeon E3
Sterowanie PCIe jest wbudowane w pakiet procesora i składa się z 16 linii
Ceny stosunkowo porównywalne między częściami serwerów i komputerów stacjonarnych dla konsumentów
Po przejściu z Xeon E3-1200 z procesorem LGA 1155 na Xeon E3-1200 v2 z procesorem LGA 1155, a teraz na Xeon E3-1200 v3 z procesorem LGA 1150, szybkość procesora pozostaje podobna, z niewielkim wzrostem w niektórych obszarach. Podobnie ilość pracy, jaką każda kolejna architektura może wykonać w jednym cyklu zegara, nieznacznie się poprawia, ale nie oszałamiająco. Obsługa pamięci utrzymuje się na stałym poziomie do 32 GB niebuforowanego ECC.
Dla porównania, wysokiej klasy marka Intel Xeon E5, przeznaczona do bardziej intensywnych obliczeń, obsługuje konfiguracje pamięci z czterema kanałami i zarejestrowane moduły DIMM. Daje to tym platformom opartym na LGA 2011 możliwość obsługi setek gigabajtów pamięci. Kiedy Sandy Bridge pojawił się po raz pierwszy, 32 GB wydawało się dużą ilością pamięci RAM dla małego serwera lub stacji roboczej. W 2013 roku widzimy, że wysokiej klasy komputery stacjonarne mają tak dużo (szczególnie łatwe w przypadku ośmiu gniazd pamięci).
Kupując sprzęt klasy biznesowej, należy pamiętać o swojej aplikacji. Potrzebujesz wielu procesorów w maszynie? Czy zużycie energii jest dużym problemem? A co z ceną? Od Xeona E3 do linii E5, istnieje spektrum, w którym mieszczą się określone środowiska docelowe. Xeon E3 to zdecydowanie serwery dla małych firm, podstawowe stacje robocze i gęstość. Pomyśl o hostingu w sieci Web, lekkich pracach projektowych i centralizacji danych w oddziale firmy.
Godną uwagi cechą, jaką oferują modele Xeon E3 zorientowane na stacje robocze, jest dostępność wbudowanego silnika Intel HD Graphics z serii P. Pod względem sprzętowym jest bardzo podobny do tego, co dostajesz na stacjonarnym Core i7s. Ale Intel dostarcza specjalny sterownik z Xeon, który jest certyfikowany dla aplikacji Autodesk, Adobe, SolidWorks i Siemens. Oczywiście, w wysokiej klasy stacji roboczej najbardziej sensowne są oddzielne procesory graficzne. Ale w bardziej popularnej obudowie, HD Graphics P4600 i pamięć ECC tworzą solidną kombinację. Szkoda tylko, że nie można uzyskać profesjonalnej pochodnej Iris Pro 5200 w ofercie Xeon E3.
Firma Intel stosuje tę samą konwencję nazewnictwa, co dwie poprzednie generacje, co ilustruje poniższy rysunek. Dzisiejsza historia koncentruje się na procesorach Xeon E3-1275 firmy, ale wyraźnie widać (i doceniamy), że Intel utrzymuje spójność nomenklatury. Na początku mogło to być trudne do rozszyfrowania. Jednak w trzech architekturach wiemy dokładnie, dokąd wszystko idzie.
W trakcie tego artykułu przyjrzymy się kluczowym podobieństwom i różnicom między Sandy Bridge, Ivy Bridge i Haswell oraz ich znaczeniu dla wydajności każdego układu stacji roboczych. Zagłębiamy się również w platformy od Supermicro, których używaliśmy do testów. W końcu są równoprawnymi obywatelami w dążeniu do niezawodności w środowisku zawodowym.
