Kararımız
İndirimde bulabilirseniz mükemmel kullanılabilir bir tahta, ancak 120 doların üzerinde daha iyi seçenekler mevcuttur.
İçin
Mükemmel CPU güç kontrolü ve verimliliği • İyi BCLK hız aşırtma aralığı • M.2 yuvası • MemOK anahtarı
Aykırı
SLI desteği yok • Sınırlı RAM hız aşırtması • İlginç Intel Turbo Boost • Yalnızca üç fan başlığı • mATX özelliğinden daha dar olması, sağ kenarın alttan desteklenmediği anlamına gelir
Özellikler ve Genel Bakış
Z97M-Plus, Asus’un sunduğu en ucuz Z97 mATX anakarttır ve bu da size düşük kaliteli olduğunu düşündürebilir. Ancak diğer ikisinin 170$’lık Gryphon ve 220$’lık Maximus VII Gene olduğunu düşünürsek yanılıyorsunuz. 135$’lık fiyatıyla Z97M-Plus, ana akım fiyat aralığının zirvesine doğru ilerliyor. Önceki ASRock Z97M OC Formula ile neredeyse aynı fiyatla, ikisi arasında elbette birçok karşılaştırma olacaktır. Artı’nın rekabete karşı nasıl yığıldığını görelim.
Özellikler
Asus Z97M Artı
genel bakış
Gösterişli renkleri olmayan Z97M Plus, buraya gelen son birkaç karta kıyasla biraz sıradan görünüyor. VRM ve yonga seti ısı emicilerindeki iki altın vurgu gri/siyah panodaki tek renktir. Geçen sefer keskin renkleri için OCF’ye bazı anlamsız stil puanları verdim. Bana sincap muamelesi yapmayarak ve şık eloksalların kafamı kurcalayacağını düşünerek Plus’a da aynı boş puanları veriyorum. Ne söyleyebilirim? Penceresiz kasaları tercih ediyorum ve gösterişli renklerin çelik panel arkasında hiçbir anlamı yok. Bir tahtanın saygımı kazanmak için sadece iyi bir fiyata iyi bir özellik setine ihtiyacı var.
Asus, önceki ASRock modellerinde görmediğimiz birkaç ekstra eklese de, kart topolojisi tamamen basittir. 8 pimli EPS güç jakı, iki adet 4 pimli fan başlığıyla her zamanki gibi en üstte. Bunlara katılmak, CPU ve GPU’yu overclock edebilen üç konumlu bir GPU Boost anahtarıdır; CPU, GPU ve BCLK; ya da bırakılır. Bu kart ve CPU ile, çekirdek kullanımına dayalı olarak 46, 45 ve 44’lük katmanlı bir CPU çarpanı ayarlayın. İkinci konum, 4.5 GHz hız aşırtma için 36 ve 125 MHz BCLK’lik bir sabit CPU çarpanı ayarlayın. Her iki konum da VCore’u otomatik olarak bıraktı ve bu sırasıyla 1.328V ve 1.298V’de zirve yaptı. GPU üzerinde herhangi bir etkisi olmadı. Ancak, mevcut nesil dinamik GPU saati ve fan yönetimi teknolojileri ile (ve test yatağımda bir R9 290X var), bu özelliğin GPU bölümünün ne kadar uygulanabilir olduğunu merak ediyorum.
Diğer ekstra ise sağ üstteki MemOK butonu. Düğmeye basmak ve basılı tutmak, kartın uyumlu ayarları bulmak için RAM üzerinde bir dizi kendi kendini test etmesini tetikler. Çok yüksek hız aşırtmalardan kurtulmak için ve RAM’inizin alt limitleri hakkında genel bir fikir edinmek istediğinizde şık bir özellik. RAM yuvalarının alt tarafında, PCIe yuvalarının yanında sabit bir mandal da bulunur. Bu, herhangi bir mATX kartında bir gereklilik olmalıdır, çünkü bir GPU üst yuvadayken RAM modüllerini çıkarmayı çok daha kolaylaştırır (kullandığım 290X’teki arka plaka, çoğu mATX kartındaki RAM mandallarına dokunur). RAM yuvaları, ASRock kartlarına göre CPU soketine biraz daha yakındır. İlk yuvayı test RAM’imle hala kullanabilirdim, ancak CPU soğutucu fanına dokunuyordu.
Ön kenarın aşağısında 24 pimli ATX elektrik fişi, altı SATA bağlantı noktası ve SATA jaklarının hemen arkasında USB 3.0 başlığı bulunur. Birinci ve ikinci SATA bağlantı noktaları, üç ile altı arasındaki bağlantı noktaları olmasına rağmen ileriye dönük değildir. Asus’un bunu neden yaptığından emin değilim, özellikle de bir ve iki numaralı bağlantı noktalarının kullanılması en muhtemel olduğu için. Sağ alt köşede soketli bir BIOS yongası bulunur.
Genişletme kartı alanında, ilk PCIe yuvasının üzerinde ikinci bir 4 pimli fan başlığı ve M.2 yuvası bulunur. Bu, SSD’yi GPU atık ısısından uzak tuttuğu için tercih ettiğimiz konumdur. Plus, 60 mm ve 80 mm sürücüleri ve hem SATA hem de PCIe modlarını destekler. M.2 yuvası, çalışma moduna bağlı olarak alt PCIe yuvası ve SATA bağlantı noktaları beş ve altı ile şeritleri paylaşır. PCIe’den bahsetmişken, Plus’ta iki adet 16x uzunlukta yuva bulunur. Üst kısım 3.0 x16 olarak ayırt etmek için gri, alt kısım ise sadece 2.0 x4. Arada iki eski PCI yuvası bulunur. Tahtanın alt kenarı, olağan başlık karışımına sahiptir. Soldan sağa: HD ses, paralel, TPM, SP/PDIF (ek çıkış kartı gerektirir), seri, üç adet USB 2.0, net CMOS ve ön panel.
Arka G/Ç paneli, OCF’ye kıyasla biraz seyrek. Yine de klavye için bir PS/2 bağlantı noktasına sahip olursunuz, ancak çevre birimleri için yalnızca iki USB 2.0 bağlantı noktasına sahip olursunuz. Video, VGA, DVI-D ve HDMI ile aynıdır. Plus, yüksek hızlı depolama için dört adet USB 3.0 bağlantı noktasına sahiptir, ancak eSATA yoktur. Ağ iletişimi, bir Intel I218-V gigabit denetleyicisi tarafından gerçekleştirilir. Bir TOSLINK yerine, toplamda altı adet olmak üzere ek bir 3,5 mm jak elde edersiniz, ancak bu gerçekten bir kayıp değildir. Plus, ses için bir ALC887 yongası kullanır, yani Dolby Digital Live ve DTS-Connect ile gerçek zamanlı 5.1 kodlaması desteklenmez. Bu, 5.1 oyun sesi olmadığı anlamına gelir. Bu kartın üzerinden alabileceğiniz tek 5.1 ses, filmler gibi önceden kodlanmış akışlardır. Ve bazı eski HTPC’ler hala fiber optik ses kabloları kullanıyor olsa da, bugün yeni bir tane inşa eden herkesin ses için HDMI kullanacağını düşünmek zorundayım.
Paket içerikleri, diğer mATX kartlarında gördüğümüzle hemen hemen aynı. Bir kurulum CD’si, iki SATA kablosu, bir arka plaka kalkanı ve kullanım kılavuzu alırsınız. SATA kabloları, 16 inç (40,5 cm) ile kısa devre tarafındadır. Aynı şikayetim geçmiş anakartlar için de geçerli: bir Z kartında dört SATA kablosu bulunmalıdır. OCF gibi, bir M.2 yuvasının herhangi bir kabloya ihtiyacı olmadığından, bu kısmen mazur görülebilir.
