Na rynku dostępnych jest wiele świetnych gotowych komputerów do gier, ale nic nie może równać się z satysfakcją korzystania z tego, który sam tworzysz. Chociaż proces składania komputera nie jest trudny, jest to zniechęcające, gdy robisz to po raz pierwszy. Dla tych, którzy rozpoczynają swoją pierwszą budowę, przygotowaliśmy przewodnik krok po kroku, jak zbudować komputer.
Zanim zaczniemy, wiedz, że jest to poradnik poświęcony wyłącznie montażowi. Oznacza to, że najpierw musisz wybrać swoje części. Nasza lista zalecanych obudów, procesorów, procesorów graficznych, płyt głównych, dysków SSD, zasilaczy i pamięci RAM wraz z naszymi przewodnikami zakupowymi może pomóc w wyborze kluczowych komponentów.
Inną rzeczą, o której trzeba wiedzieć, jest to, że nie ma dwóch identycznych kompilacji. Kolejność, w jakiej się tutaj znajdujemy, opiera się częściowo na preferencjach, a także na potrzebach kompilacji. Na przykład, jeśli masz dużą chłodnicę z rynku wtórnego, która blokuje gniazda DIMM, być może będziesz musiał przejść w innej kolejności niż my lub cofnąć się i wyciągnąć część tu lub tam, aby zrobić miejsce na szczególnie nieporęczną lub ciasną część Obudowa. Bardziej zaawansowane opcje, takie jak chłodzenie cieczą i oświetlenie RGB, a także zaawansowane platformy procesorów, takie jak Intel Core X i AMD Threadripper, również nie są objęte tym przewodnikiem.
Być przygotowanym
Zanim zaczniesz budować komputer, musisz przygotować swoją przestrzeń roboczą. Upewnij się, że masz pod ręką wszystkie części i narzędzia. Przynajmniej będziesz chciał:
Śrubokręty krzyżakowe (#1 i #2 powinny wystarczyć)
Opaski zaciskowe i/lub opaski zaciskowe do zarządzania kablami
Latarka (może się ściemnić w rogach obudowy komputera)
Pasta termiczna (chociaż chłodnice magazynowe zwykle mają to wstępnie nałożone)
Coś do trzymania twoich śrub
Plastry (na wszelki wypadek)
Niektórzy budowniczowie przysięgają na sprzęt antystatyczny, w tym maty lub paski na nadgarstki. Ale dopóki nie mieszkasz w szczególnie suchym środowisku, nie budujesz na metalowej powierzchni (zdecyduj się na drewno lub plastik) i nie pocierasz skarpet o dywan podczas budowania, powinieneś być w stanie unikaj zwarcia komputera lub części. Oczywiście nie ma nic złego w bezpiecznym graniu. Więc jeśli martwisz się o elektryczność statyczną, podejmij odpowiednie środki ostrożności.
Podłącz komponenty do płyty głównej
Podczas gdy niektórzy wolą zamontować płytę główną w obudowie, zanim zrobią cokolwiek innego, w przypadku wielu wersji łatwiej jest połączyć kluczowe komponenty, takie jak procesor i pamięć RAM, bez wychylania się do wnętrza obudowy.
Procesor
Niezależnie od tego, czy wybierasz się z kompilacją Intel, czy AMD, pierwszym krokiem jest zwolnienie dźwigni napinającej na procesorze, aby można było wrzucić procesor do gniazda procesora. (Duża różnica polega na tym, że w kompilacjach Intela styki są na gnieździe, podczas gdy w przypadku AMD styki są na procesorze).
Strzałka/trójkąt na górze procesora musi zrównać się ze strzałką na gnieździe lub osłonie gniazda. Nie próbuj instalować procesora ze strzałką skierowaną w złym kierunku, ponieważ możesz uszkodzić układ, płytę lub oba! Gdy procesor i gniazdo zostaną odpowiednio wyrównane, możesz upuścić chip na miejsce, a on osadzi się w gnieździe pod własnym ciężarem. Jeśli nie, podnieś procesor i włóż go ponownie. Nie wkładaj procesora na siłę do gniazda, bo prawie na pewno coś uszkodzisz. Po prawidłowym umieszczeniu procesora w gnieździe naciśnij dźwignię napięcia z powrotem (na płytach głównych Intela, takich jak na powyższym obrazku, będzie to również zawierało metalową płytkę, która utrzymuje procesor).
Zwróć uwagę, że powyższe instrukcje dotyczą głównych platform AMD (gniazdo AM4) i Intel (gniazdo LGA 1200). Platformy dla entuzjastów, takie jak Intel Core X (LGA 2066) i AMD Threadripper (sTRX4), mają różne/bardziej złożone instalacje procesorów, z chipami Intela obejmującymi dwie dźwignie i Threadripper, które wymagają śrub Torx i wsuwanego plastikowego wspornika. W szczególności proces instalacji procesora Threadripper jest trudny, a biorąc pod uwagę cenę chipów i płyt głównych TRX40, nie polecamy Threadrippera jako pierwszej platformy do budowy komputera.
Po zainstalowaniu chłodnicy podłącz złącze wentylatora do gniazda na płycie głównej. Jest to zwykle gdzieś blisko gniazda procesora i oznaczone jako „CPU_FAN”.
Chłodnica
Wiele procesorów jest dostarczanych z chłodnicami w pudełku. Jeśli nie robisz dużego overclockingu, mogą być wystarczająco dobre, chociaż wielu konstruktorów lubi kupować mocniejsze (i często cichsze) chłodnice na rynku wtórnym, które mogą być po prostu bardziej atrakcyjne.
Jeśli zdecydujesz się użyć standardowej chłodnicy, przekonasz się, że ma już nałożoną pastę termiczną. W przypadku chłodnic dostępnych na rynku wtórnym zazwyczaj konieczne jest nałożenie własnej pasty termicznej. Nie potrzebujesz dużo — wystarczy, że porcja wielkości ziarnka grochu nałożona na środek procesora rozprzestrzeni się po nałożeniu chłodziarki. Ponownie, poważni overclockerzy i weterani budowy komputerów PC będą mieli techniki równomiernego rozprowadzania mieszanki termicznej. Ale dla początkujących konstruktorów i tych, którzy nie chcą osiągnąć maksymalnych możliwych prędkości podkręcania, upuszczenie niewielkiej ilości na środku i pozwolenie na rozprowadzenie pasty termicznej przez układ chłodzenia procesora działa dobrze. Tylko upewnij się, że nie dodajesz zbyt dużo pasty; na pewno nie chcesz, aby tryskał bokami na gniazdo i otaczającą płytkę drukowaną.
Chłodnice magazynowe dla procesorów Intela wykorzystują wciskane szpilki, które przechodzą przez otwory w płycie głównej. Zalecamy wciskanie przeciwległych rogów, aby równomiernie rozprowadzić pastę termiczną i nie wywierać nierównomiernego nacisku na jedną stronę procesora. Chłodnice AMD mają metalowe ramiona, które zatrzaskują się w wycięciach na plastikowym wsporniku po obu stronach gniazda. Chłodnice na rynku wtórnym montuje się na różne sposoby, więc zapoznaj się z instrukcją obsługi, ponieważ montaż chłodnic na rynku wtórnym może być zaskakująco skomplikowany, często z dużą płytą tylną, którą należy zamontować za płytą główną.
Pamięć
Instalowanie pamięci RAM jest błyskawiczne — dosłownie. Najpierw upewnij się, że zatrzaski każdego gniazda pamięci są otwarte. Niektóre płyty mają zatrzaski po obu stronach gniazda pamięci RAM, podczas gdy inne – często płyty budżetowe – mają zatrzask po jednej stronie, a drugi koniec jest zamocowany na swoim miejscu. Po otwarciu zatrzasków spójrz na każdy moduł DIMM i umieść go nad gniazdem, tak aby mała wgłębienie na spodzie pamięci RAM była wyrównana z pasującym wybrzuszeniem na płycie. Na koniec dociśnij moduł DIMM na każdej krawędzi, aż zatrzaśnie się na swoim miejscu, powodując samoczynne zamknięcie się zatrzasków. Proces wymaga trochę siły, ale jeśli masz problemy, upewnij się, że nie wkładasz modułu odwrotnie.
Jeśli instalujesz dwie pamięci RAM w płycie z czterema gniazdami, sprawdź instrukcję płyty głównej, aby upewnić się, że instalujesz moduły DIMM we właściwych gniazdach. Jeśli umieścisz je w niewłaściwych gniazdach, możesz nie uzyskać najlepszej możliwej wydajności lub jeden z drążków może nie zostać rozpoznany przez płytę główną/system operacyjny.
Dysk SSD M.2
Jeśli używasz dysku SSD M.2, teraz jest dobry moment, aby go zainstalować, ponieważ później inne części mogą przeszkadzać.
Jeśli jest już zainstalowany, wykręć śrubę znajdującą się naprzeciwko gniazda M.2 i wsuń dysk SSD pod kątem. Upewnij się, że wycięcie jest wyrównane z gniazdem, podobnie jak w przypadku instalacji pamięci RAM. Jeśli wycięcie nie jest wyrównane, twój dysk może nie być zgodny z tym gniazdem. Powoli połóż dysk SSD płasko i dokręć śrubę mocującą. Ta niewielka śrubka jest łatwa do upuszczenia, co jest kolejnym powodem do zainstalowania dysków M.2 przed włożeniem płyty głównej do obudowy.
Umieszczanie płyty głównej w etui
Teraz, gdy zbudowaliśmy podstawową platformę (bez karty graficznej, co zrobimy później), zainstalujemy w obudowie płytę główną wyposażoną w procesor i pamięć RAM. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, zdejmij boczne panele z podwozia. Większość obudów ma śruby skrzydełkowe, które przytrzymują panele na miejscu, co ułatwia ich zdejmowanie.
Patyczki
Najpierw zbierz elementy dystansowe dołączone do obudowy i znajdź odpowiednie miejsce do ich zainstalowania. Prawdopodobnie są one oznaczone na obudowie w oparciu o rozmiar wybranej płyty głównej. W wielu przypadkach wstępnie zainstalowano elementy dystansowe, więc możesz pominąć ten krok. Jeśli wsporniki są fabrycznie zainstalowane w niewłaściwym miejscu płyty głównej, możesz użyć szczypiec, aby je wyjąć.
Osłona we/wy
Osłona I/O, która zakrywa obszar wokół tylnych portów, jest dostarczana z płytą główną. Musisz dopasować osłonę do obudowy przed zainstalowaniem samej płyty głównej, upewniając się, że jest ustawiona prawą stroną do góry, aby porty płyty głównej zmieściły się w otworach po zainstalowaniu obu. Będziesz musiał użyć trochę siły, aby zatrzasnąć wszystkie cztery rogi. Uważaj na ostre krawędzie (dlatego masz plastry), a także metalowe elementy, które mogą blokować porty – zwłaszcza jeśli masz niedrogie płyty główne.
Wyjątkiem są niektóre deski premium, które są dostarczane z dołączoną tarczą, ale nie znajdziesz tego na większości plansz.
Płyta główna
Teraz nadszedł czas, aby włożyć płytę główną. Upewnij się, że otwory na płycie głównej są wyrównane z zainstalowanymi wspornikami, a porty są wyrównane z wycięciami w osłonie I/O. Po umieszczeniu płyty włóż śruby do wsporników, aby zakotwiczyć płytę główną na miejscu.
Dodawanie zasilacza i pamięci masowej tradycyjnej/SATA
Teraz omówię kilka części, które nie są przymocowane bezpośrednio do płyty głównej.
Zasilacz
Zasilacz jest zwykle montowany z tyłu obudowy. Czasem znajdziesz go na górze, ale zwykle montuje się go na dole, gdzie może wciągać chłodne powietrze spod obudowy. Po umieszczeniu go na miejscu jest to na ogół tak proste, jak przykręcenie go na miejsce czterema śrubami z tyłu obudowy. Następnie podłącz 24-stykowe złącze zasilania i dodatkowe złącze zasilania/procesora do płyty głównej.
Pamięć masowa SATA
Wcześniej dodaliśmy pamięć masową M.2, więc teraz nadszedł czas na dyski SATA, które mogą być 2,5-calowym dyskiem SSD lub dyskiem twardym albo tradycyjnym 3,5-calowym dyskiem twardym. Podłącz kabel danych SATA do płyty głównej i dysku lub dysków, a następnie podłącz złącze zasilania SATA z zasilacza do dysku(ów). Zamontuj dysk twardy lub SSD w odpowiednim wsporniku i przykręć lub wciśnij go na miejsce. Należy pamiętać, że metody montażu wspornika/napędu i ich rozmieszczenie różnią się w zależności od modelu obudowy.
Wkładanie karty graficznej
Jest to krok opcjonalny. Jeśli używasz procesora Intel lub AMD ze zintegrowaną grafiką i nie planujesz poważnej rozgrywki, możesz nie potrzebować lub nie potrzebować oddzielnej karty graficznej. Wiele procesorów AMD, a także zaawansowanych modeli Intela, nie ma jednak wbudowanej grafiki i będzie wymagało karty graficznej, aby połączyć się i wyprowadzić z monitora.
Aby zainstalować procesor graficzny, prawdopodobnie będziesz musiał usunąć niektóre osłony gniazd z tyłu obudowy, aby prześwitywały złącza HDMI, DVI i inne, co pozwoli na późniejsze podłączenie monitora(ów).
Podłącz procesor graficzny do gniazda PCIe X16 na płycie głównej (jest to długie, a jeśli na płycie głównej jest więcej niż jedno, użyj najwyższego). W razie potrzeby podłącz złącza zasilania PCIe z zasilacza do karty. (Może nie musisz tego robić w przypadku kart z niższej półki).
Dodaj kartę Wi-Fi (jeśli to konieczne)
Większość płyt głównych jest wyposażona w port Ethernet, a wiele z nich ma również wbudowane Wi-Fi. Jeśli jednak potrzebujesz dostępu bezprzewodowego, a komputer nie jest wyposażony w kartę Wi-Fi, musisz zainstalować ją w jednym z gniazd PCIe, krótkim gnieździe M.2 lub podłączyć klucz USB Wi-Fi . Jeśli grasz, połączenie Ethernet jest prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem zapewniającym niezawodną łączność.
Ostatni z połączeń kablowych
OK, jeszcze tylko kilka kabli, zanim spróbujemy włączyć komputer. Upewnij się, że złącza wszystkich wentylatorów są podłączone do gniazd wentylatorów płyty głównej. Następnie podłącz kabel audio na panelu przednim oraz złącza obudowy USB 2.0 i USB 3.0 do tych złączy. Warto zapoznać się z instrukcją obsługi płyty głównej, ponieważ ich lokalizacja różni się w zależności od modelu płyty głównej.
Wreszcie, są małe złącza na panelu przednim, w tym zasilanie, reset, lampka aktywności dysku twardego itp. Muszą one przejść do odpowiednich styków na płycie głównej (zwykle w prawym dolnym rogu, jeśli płyta główna jest zamontowana w tradycyjnej orientacji Musisz sprawdzić w instrukcji swojej płyty głównej, gdzie powinna się znaleźć każda z nich, ponieważ to również może się różnić w zależności od marki i modelu płyty.
Dokładnie sprawdź, czy używasz właściwych nagłówków. Te rzeczy są małe (podobnie jak ich etykiety), więc łatwo je zepsuć, jeśli nie zwracasz bacznej uwagi.
Włącz komputer
Po wykonaniu wszystkich czynności dobrze jest dokładnie sprawdzić, czy nie ma żadnych dodatkowych gniazd wentylatorów lub kabli zasilających, które wciąż czekają na poprowadzenie do właściwego złącza. Następnie podłącz komputer, podłącz i podłącz monitor (do jednego z portów na karcie graficznej, jeśli ją zainstalowałeś) oraz klawiaturę i mysz.
Naciśnij przycisk zasilania na monitorze, a następnie włącz przełącznik zasilania (z tyłu zasilacza), a następnie naciśnij przycisk zasilania komputera. Jeśli wszystko działa, komputer powinien się włączyć i uruchomić test POST (autotest po włączeniu). Ponieważ twój system operacyjny nie jest jeszcze zainstalowany, możesz otrzymać komunikat o błędzie o braku dysku rozruchowego lub możesz zostać wysłany bezpośrednio do UEFI/BIOS.
Zarządzanie kablami
Tutaj upiększysz swoją obudowę i zapewnisz lepszy przepływ powietrza. Robimy to po tym, jak wiemy, że system uruchamia się prawidłowo, ponieważ nie chcielibyśmy rozrywać wszystkich ostrożnych przewodów i przecinać opasek zaciskowych tylko po to, aby ponownie osadzić komponent lub przekierować kabel. Możesz oczywiście zainstalować system operacyjny przed tym krokiem. A czyste prowadzenie kabli jest oczywiście mniej ważne, jeśli nie masz skrzynki z oknem. Ale lubimy rzeczy schludne i ładne, więc czas wyłączyć system, odłączyć kabel zasilający i posprzątać.
Poprowadzenie niektórych kabli z tyłu obudowy podczas procesu kompilacji to dobry pierwszy krok w kierunku czystej kompilacji. Ale w tym miejscu wepchniemy dodatkowy luz kabla przez tylny panel, zerwiemy opaski na suwak, aby uporządkować rzeczy, a następnie założymy boczne panele z powrotem. Możesz spędzić wiele godzin, aby poprowadzenie kabli było jak najdoskonalsze. Ale poświęcenie 15 minut na wyczyszczenie kabli może znacząco wpłynąć na wygląd ostatecznej wersji.
Zainstaluj system operacyjny, sterowniki i aktualizacje
Najlepiej przed procesem kompilacji zechcesz utworzyć dysk instalacyjny USB dla wybranej kompilacji systemu Windows 10 lub systemu Linux. W systemie Windows 10 po prostu przejdź do strony pobierania firmy Microsoft i kliknij przycisk „Pobierz narzędzie teraz”. Pobierz i uruchomisz narzędzie Media Creation, które zamieni dowolny dysk USB o pojemności 8 GB lub większy w dysk instalacyjny systemu Windows. Jeśli nie masz jeszcze klucza do systemu Windows 10, możesz go kupić tanio lub bezpłatnie. Jeśli masz problem z systemem operacyjnym, możesz spróbować zresetować system Windows 10 do ustawień fabrycznych.
Podłącz dysk USB do nowego komputera, włącz zasilanie i uruchom instalator systemu operacyjnego, który przeprowadzi Cię przez proces. Jeśli system nie uzyskuje dostępu do dysku, może być konieczne przejście do systemu BIOS i upewnienie się, że klucz USB jest dostępny jako urządzenie rozruchowe i że jest umieszczony w kolejności rozruchu przed dyskiem wewnętrznym lub dyskami wewnętrznymi.
Po zainstalowaniu systemu operacyjnego, gdy po raz pierwszy łączysz się z Internetem, system Windows 10 jest obecnie całkiem dobry w pobieraniu sterowników urządzeń. Jednak nadal powinieneś odwiedzać strony produktów producentów swoich części, aby upewnić się, że masz lub otrzymujesz najnowsze aktualizacje.
Wreszcie, kiedy system operacyjny i sterowniki zostaną zaktualizowane, czas zacząć korzystać z komputera! Ten, który zbudowałeś. Instaluj gry, przesyłaj strumieniowo filmy, edytuj zdjęcia lub wideo, rozmawiaj na Discordzie — cokolwiek chcesz robić na swoim komputerze. I pamiętaj: zawsze, gdy chcesz dodać więcej funkcji lub wydajności, zawsze możesz dokonać aktualizacji.
