Nasz werdykt
Wyposażony w arkusz specyfikacji sprzętu prawie identyczny z dziesiątkami innych klonów Creality Ender, Voxelab Aquila X2 nie spełnił oczekiwań i wydawał się być połowiczną próbą drukarki 3D klasy podstawowej.
Do
+ Ciche sterowniki krokowe sprawiają, że praca drukarki jest cicha jak szept
+ Duży interfejs LCD jest jasny i czytelny
+ Oprogramowanie VoxelMaker jest łatwe w użyciu
Przeciwko
– Wentylator chłodzący jest głośny w suszarce do włosów
– Interfejs użytkownika zawiera wiele literówek i błędów
– Samodzielne ręczne poziomowanie
– Brak profilu dla Cura
Voxelab Aquila (Aquila to po łacinie „orzeł”) to drukarka 3D klasy podstawowej, która kosztuje około 239 USD. Voxelab jest submarką Flashforge, twórców Adventurer 3 Lite i Adventurer 4, która specjalizuje się w tworzeniu tanich drukarek 3D klasy podstawowej na rynek konsumencki. Aquila X2 jest obecnie flagowym modelem linii Aquila, zawierającym kilka ulepszeń sprzętowych w stosunku do oryginalnej Aquili.
Wykorzystując objętość roboczą 220x220x250mm i podgrzewaną platformę roboczą, Aquila X2 jest bezpośrednim klonem serii drukarek Creality Ender 3 i ma wiele takich samych funkcji sprzętowych. 32-bitowa płyta kontrolera i ciche sterowniki krokowe są miłym dodatkiem do tej maszyny, ale głośne wentylatory chłodzące i ograniczone wsparcie natywnego oprogramowania powstrzymują tego orła przed szybowaniem, nie mówiąc już o konkurowaniu z najlepszymi drukarkami 3D.
Specyfikacje Voxelab Aquila X2
Ślad maszyny
18,6 x 18,9 x 18,6 cala (473 mm x 480 x 473 mm)
Zbuduj objętość
8,7 x 8,7 x 9,8 cala (220 mm x 220 mm x 250 mm)
Materiał
1,75 mm PLA, PLA+, ABS
Dysza
0,4 mm
Zbuduj platformę
Podgrzewana zdejmowana szklana platforma
Łączność
USB, microSD
Berło
Kolorowy wyświetlacz LCD o przekątnej 4,3 cala
Rozpakowanie i montaż Voxelab Aquila X2
Voxelab Aquila X2 jest dostarczany w stanie częściowo zmontowanym, z już zmontowaną podstawą drukarki i osią Y. Montaż Aquila X2 nie wymaga wiercenia, lutowania ani prac elektrycznych, a dołączona drukowana instrukcja obsługi szczegółowo opisuje każdy krok. Oprócz części do drukarki, Aquila X2 zawiera skrobak, kartę microSD i czytnik, zestaw kluczy imbusowych, mały płaski śrubokręt i małą szpulkę próbki materiału.
Voxelab Aquila X2 (Voxelab) w Walmart za 215
Wszystkie aluminiowe wytłoczki były owinięte ochronną plastikową osłoną, a kiedy ją zdjąłem, ze zdziwieniem odkryłem, że wszystkie były pokryte czymś, co wyglądało na płyn tnący z procesu cięcia aluminium. To sprawiało, że wszystkie wytłoczki były lepkie i tłuste, i musiałem je wyczyścić środkiem odtłuszczającym, zanim stały się czyste i suche w dotyku. Nie ma to wpływu na wydajność maszyny, ale sprawiło, że zacząłem się zastanawiać nad ogólną kontrolą jakości Aquili X2.
Podobnie jak w przypadku podobnie wyposażonego Elegoo Neptune 2, montaż Aquili X2 trwał około godziny od początku do końca. Montaż suwnicy X polega na prowadzeniu paska po aluminiowym wytłoczeniu i na regulowanym kole napinającym, a montaż pręta gwintowanego w osi Z był prosty i prosty.
Każdy zakończony przewód ma małą żółtą etykietę, która odpowiada miejscu, w którym ma być podłączony. Jeśli jesteś nowy w drukowaniu 3D i nie masz pewności, jaka jest różnica między „E” i „Z”, te etykiety są bardzo pomocne i mogą uchronić Cię przed frustrującym ćwiczeniem rozwiązywania problemów. Ogranicznik Z znajduje się po lewej stronie drukarki i nie można go regulować.
Projekt Voxelab Aquila X2
Voxelab Aquila X2 ma wiele podobieństw projektowych z Creality Ender 3 Pro i Creality Ender V2, dwiema niezwykle popularnymi drukarkami 3D, które zrodziły dziesiątki klonów. Wykorzystując objętość roboczą 220 x 220 x 250 mm i podgrzewane łóżko ze szkła Carborundum, Aquila X2 ma prawie identyczny zestaw funkcji jak Creality Ender 3 V2 za około 60 USD mniej (w momencie pisania tego tekstu). Takie klony są dość powszechne, a ich sukces zazwyczaj można zmierzyć na podstawie tego, jak dobrze firma radzi sobie z całym doświadczeniem użytkownika (asembler, integracja oprogramowania itp.).
Aquila X2 wykorzystuje wytłaczarkę Bowdena, która zdalnie podaje materiał przez rurkę PTFE do gorącego końca podczas drukowania. Voxelab dołączył czujnik zużycia filamentu w linii z modułem ekstrudera, który może wykrywać przerwy i wstrzymywać drukowanie. Ten czujnik pozwala użytkownikowi na drukowanie z pewnością, wiedząc, że maszyna zatrzyma się przed awarią, dając użytkownikowi czas na wymianę nowej szpuli materiału. Mała rurka PTFE, która prowadzi od czujnika bicia do modułu ekstrudera, jest zaskakująco pomocnym dodatkiem, który zapobiega zwijaniu się filamentu i nieprawidłowemu wprowadzaniu go do ekstrudera, co może frustrować nowego użytkownika.
Osie X i Y są wyposażone w pokrętło napinające znajdujące się na końcu ich odpowiednich profili. Pokrętła te zwiększają lub zmniejszają napięcie pasków X i Y, co ma kluczowe znaczenie dla wykonywania wydruków bez dzwonienia lub wyciszania szczegółów na ostrych narożnikach.
Ta funkcja jest dostępna w droższym Enderze 3 V2, ale nie w Ender 3 Pro. Uwzględniając te pokrętła napinające w tej drukarce, jasne jest, że Voxelab pozycjonuje Aquilę X2 jako konkurenta droższego Endera 3 V2 w przeciwieństwie do Endera 3 Pro o podobnej cenie.
Moduł gorącego końca zawiera dwa wentylatory: częściowy wentylator chłodzący zamontowany po prawej stronie, który wydmuchuje chłodne powietrze nad modułem drukowanym oraz przerywany cieplnie wentylator chłodzący, który jest zamontowany nad gorącym końcem. Zdecydowanie jest to moja najmniej ulubiona część Aquili X2 ze względu na rozpraszający głośny hałas generowany przez tych fanów. Ciche sterowniki krokowe w tej drukarce zapewniają prawie bezgłośny mechaniczny system ruchu, ale wentylatory podczas pracy brzmią jak suszarka do włosów.
Dla kontekstu zmierzyłem średnio 26,6 dB w pomieszczeniu, gdy drukarka była wyłączona, w przeciwieństwie do średnio 54,4 dB, gdy drukarka była włączona i mierzona z odległości sześciu stóp. Wydaje się, że szczególnie dużym niedopatrzeniem ze strony firmy Voxelab jest wdrożenie cichych sterowników krokowych (typowo drogi dodatek) i zaniedbanie włączenia mniej hałaśliwego wentylatora. Jeśli planujesz uruchomić tę drukarkę w domowym biurze, pamiętaj, że wentylatory są tak głośne, że mogą utrudnić rozmowy telefoniczne.
Interfejs użytkownika w Voxelab Aquila X2
Voxelab Aquila X2 ma 4,3-calowy kolorowy wyświetlacz LCD zamontowany z przodu drukarki, który służy jako główny interfejs urządzenia. Ten ekran, co frustrujące, nie jest ekranem dotykowym, zamiast tego używa pokrętła do przewijania i wybierania opcji w menu. Byłem rozczarowany tym interfejsem, ponieważ pokrętło czasami nie rejestruje kliknięcia, a różne ekrany menu zawierają błędy ortograficzne, błędy gramatyczne i inne problemy.
Biorąc pod uwagę, że ta maszyna jest niemal bezpośrednim klonem Endera 3 V2, to rozczarowujące, że Voxelab poświęca tak mało wysiłku w obszarze, w którym użytkownicy spędzają większość czasu na interfejsie z Aquilą X2. Kolorowy ekran LCD ma duży potencjał, ale błędy ortograficzne i ogólny brak dbałości o szczegóły sprawiają, że ta funkcja jest trochę kłopotliwa.
Kalibracja i poziomowanie Voxelab Aquila X2
Voxelab Aquila X2 oferuje ręczny proces poziomowania, który polega na użyciu czterech śrub skrzydełkowych do ustawienia wysokości między platformą roboczą a dyszą. Każda śruba radełkowana znajduje się w rogu stołu i wszystkie należy regulować ręcznie, przesuwając dyszę po stole, aby prawidłowo skalibrować drukarkę. Ten ręczny proces jest powszechny w tańszych drukarkach 3D, a Aquila X2 nie jest inna.
Postępy w technologii druku 3D sprawiły, że półautomatyczne (lub w pełni zautomatyzowane) poziomowanie stało się bardziej powszechne, więc Voxelab wydaje się straconą szansą na zapewnienie Aquili X2 przewagi konkurencyjnej poprzez włączenie zautomatyzowanego procesu. Flashforge Adventurer 3 Lite wykorzystuje ręczny proces, który prowadzi użytkowników, a Anycubic Vyper jest w pełni zautomatyzowany i nie wymaga wkładu użytkownika. Drukarki te są tylko nieznacznie droższe, a integracja podobnej technologii sprawiłaby, że Aquila X2 byłaby o krok do przodu, zamiast wtapiać się w konkurencję.
Zbuduj platformę na Voxelab Aquila X2
Platforma robocza Voxelab Aquila X2 to tafla szkła karborundowego z teksturowaną powierzchnią po jednej stronie i gładkim szkłem po drugiej. Ta platforma do budowania jest przymocowana do podgrzewanego łóżka za pomocą dwóch metalowych klipsów i jest solidna i nie ma luzu. Jest to ten sam styl łóżka, który można znaleźć w Creality Ender 3 V2 i jest ogólnie postrzegany jako ulepszenie w stosunku do teksturowanej platformy do budowy maty magnetycznej, która jest dostarczana z Creality Ender 3 Pro.
Ten styl platformy roboczej utrzyma część zablokowaną na łóżku podczas drukowania, ale zwolni się po ostygnięciu łóżka i pozwoli na odskoczenie części bez użycia narzędzi. Niestety, teksturowana powierzchnia jest cienka i delikatna i ma tendencję do łatwego rysowania, jeśli dysza w dowolnym momencie ją zeskrobuje. Nie jestem fanem tego stylu budowania platformy, ponieważ nie ma ona flexu, co oznacza, że przed wyjęciem części trzeba poczekać, aż łóżko całkowicie ostygnie, a błyszcząca powierzchnia bardzo przyciąga odciski palców, kurz i inne drobne defekty szybko.
Płytka kontrolera w Voxelab Aquila X2
Voxelab Aquila X2 wykorzystuje niestandardową 32-bitową płytę kontrolera wyposażoną w ciche sterowniki krokowe TMC2208, które umożliwiają niemal bezgłośne drukowanie z systemu ruchu drukarki. Te sterowniki krokowe są dużym ulepszeniem w stosunku do standardowych A4988 lub HR4988 używanych w Creality Ender 3 Pro i innych klonach, które generują zauważalną ilość hałasu podczas drukowania.
Okablowanie wewnątrz Aquila X2 jest czyste i uporządkowane, a kable są starannie zwinięte, aby zapewnić przepływ powietrza po płycie z wbudowanego wentylatora chłodzącego. Zaskoczyło mnie, że znalazłem na płycie nieużywane złącze BLTouch, które umożliwiło Aquila X2 wykonanie w pełni automatycznej kalibracji łóżka poprzez dodanie niedrogiego modułu. Dodanie tego modułu zwiększyłoby tylko niewielką kwotę do kosztów drukarki i znacznie poprawiłoby wrażenia użytkownika, więc rozczarowujące jest to, że nie został on zaimplementowany.
Drukowanie na Voxelab Aquila X2
Dołączona karta microSD zawiera kilka wstępnie pociętych plików .gcode do testowania Voxelab Aquila X2. Pierwszym modelem, który wydrukowałem, był plik o nazwie „TestHook-pla.gcode”, który został wydrukowany w około 40 minut przy użyciu Prusa Silver PLA. Sprawdzając plik .gcode w edytorze tekstu, wygląda na to, że plik został wygenerowany we wrześniu 2020 r. przy użyciu „ffslicer 1.27.0”. Ten model został pocięty z grubością warstwy 0,2 mm, gęstością wypełnienia sześciokątnego 15% i podstawową szybkością drukowania 50 mm/s.
Jakość wydruku testowego była na najwyższym poziomie, a pionowe ścianki boczne modelu zrobiły na mnie szczególne wrażenie. Hak był pozbawiony opasek, a pionowe ściany wydawały się gładkie i równe. Używanie błyszczącego materiału (takiego jak Prusa Silver PLA) ma tendencję do podkreślania defektów, więc równe warstwy są jeszcze bardziej widoczne na tym haczyku. Jednak górna warstwa wydawała się nieco niedostatecznie wytłoczona, a między ścieżkami narzędzi były przerwy.
Plik „Aquila Test model.gcode” zawiera kilka kształtów geometrycznych, które są drukowane na płytce i mogą być użyte do podkreślenia różnych aspektów kalibracji. Kształt piramidy potwierdza, że wentylator chłodzący prawidłowo chłodzi warstwy i nie topi drobnych elementów, łuk pokazuje możliwość drukowania dużego nawisu, wydrążony walec potwierdza laminację na koncentrycznych konturach, a sama płyta pokazuje gładką warstwę wierzchnią.
Oprogramowanie do krojenia dla Voxelab Aquila X2
Voxelab zawiera zastrzeżoną aplikację Slicer VoxelMaker z Aquila X2. Zanim zagłębimy się w tę aplikację, warto poświęcić chwilę na przyjrzenie się Voxelabowi jako firmie. Voxelab to sub-marka Flashforge, która koncentruje się na tanich drukarkach 3D dla początkujących (od 150 do 300 USD), podczas gdy Flashforge sprzedaje drukarki przeznaczone na rynek prosumencki (od 400 do 1000 USD). Zamiast tworzyć zupełnie nową aplikację typu slicer dla Voxelab, Flashforge stworzył skórną wersję swojej aplikacji FlashPrint (używanej przez drukarki takie jak Adventurer 3 Lite) i przemianował ją na VoxelMaker.
Interfejs i elementy sterujące programu VoxelMaker są prawie identyczne z FlashPrint, który wykorzystuje tryby „Podstawowy” i „Ekspert” do wyboru ustawień drukowania. Niestety, podobnie jak FlashForge Adventurer 4, Voxelab uwzględnił tylko jeden profil „Standardowy” z Aquila X2. Oznacza to, że jeśli chcesz szybciej drukować, drukować bardziej szczegółowe modele lub w ogóle wprowadzać jakiekolwiek zmiany we fragmentatorze, jesteś zdany na siebie. Nie jest to wielka sprawa dla użytkowników przyzwyczajonych do zmiany ustawień i wprowadzania poprawek, ale jest to frustrujące doświadczenie dla początkujących, którzy chcą wybrać profil bez konieczności dokonywania wielu zmian i rozwiązywania wielu problemów.
Jednym z moich głównych problemów z VoxelMakerem (a także FlashPrintem) jest brak możliwości podglądu pliku bez wcześniejszego zapisania go. Oznacza to, że za każdym razem, gdy dokonujesz korekty modelu, musisz go ponownie wyeksportować, co jest procesem czasochłonnym i żmudnym. VoxelMaker zapewnia pełny raport po pocięciu, w tym ustawienia drukowania, rodzaj materiału i szacowany czas.
Voxelab reklamuje również kompatybilność z popularną aplikacją krajalniczą Cura, ale nie zawiera profilu z drukarką. Cura nie ma wbudowanego profilu dla Aquila X2, więc jeśli chcesz korzystać z Cury, musisz stworzyć profil od podstaw. Ponieważ ma tak wiele podobieństw z serią drukarek Creality Ender 3, stworzyłem profil dla Aquili na podstawie tych drukarek, które działały dobrze.
Wydaje się trochę mylące, że Voxelab reklamuje kompatybilność z Cura bez oferowania nawet przewodnika, jak uruchomić drukarkę z tym oprogramowaniem, co umieszcza ciężar wsparcia gdzieś pomiędzy Voxelab i Ultimakerem, a ostatecznie na użytkowniku.
Standardowe ustawienia VoxelMaker dla Voxelab Aquila X2
Wysokość warstwy
0,2 mm
Procent wypełnienia
15%, sześciokąt
Szybkość drukowania
50mm/sekundę
Temperatura wytłaczarki
200 stopni Celsjusza (392 stopnie Fahrenheita)
Podgrzewana temperatura łóżka
60 stopni Celsjusza (140 stopni Fahrenheita)
Czas drukowania
7 godzin, 31 minut
Miniaturowe modele publikowane przez Loot Studios mają ogromną ilość szczegółów, gdy są drukowane na drukarkach żywicznych, takich jak Elegoo Saturn, ale chciałem zobaczyć, jak szczegóły zostaną rozwiązane, gdy zostaną wydrukowane na dużą skalę na drukarce 3D FDM. Po zwiększeniu rozmiaru tego modelu drzwi sci-fi do 200%, pokroiłem go przy użyciu standardowych ustawień VoxelMaker i wydrukowałem za pomocą Prusa Silver PLA.
Model wydrukowany bez większych defektów, a łoże Carborundum utrzymywało model mocno przyklejony podczas drukowania. Po ostygnięciu łóżka drzwi z łatwością odczepiły się od łóżka i udało mi się je oderwać bez użycia narzędzi. Detal na drzwiach jest dobrze zdefiniowany i byłem pod wrażeniem poziomu szczegółowości, biorąc pod uwagę drobne funkcje, które zwykle nie są widoczne na drukarce 3D FDM.
Standardowe ustawienia VoxelMaker dla Voxelab Aquila X2
Wysokość warstwy
0,2 mm
Procent wypełnienia
15%, sześciokąt
Szybkość drukowania
50mm/sekundę
Temperatura wytłaczarki
200 stopni Celsjusza (392 stopnie Fahrenheita)
Podgrzewana temperatura łóżka
60 stopni Celsjusza (140 stopni Fahrenheita)
Czas drukowania
7 godzin, 59 minut
Chciałem zobaczyć, jak dobrze Voxelab Aquila X2 radzi sobie ze złożonymi krzywiznami i kształtami, więc Mandalorian Support-Free Remix autorstwa iczfirz był idealnym modelem do demonstracji. Zawiera wiele szczegółowych komponentów, drukuje bez materiałów pomocniczych, a wydrukowanie zajmuje niecałe 8 godzin. Niestety, wkrótce po rozpoczęciu drukowania stało się jasne, że drukarzowi trudno było stworzyć wysokie, cienkie, puste części wydruku.
Ogólny szczegół modelu wyglądał zadowalająco, a płynne krzywizny na pelerynie modelu wyglądały gładko i równo. Niestety, przy najlżejszym dotknięciu czubek karabinka odłamał się i pokazał, że wnętrze nadruku nie było w pełni zalaminowane, a materiał był nierówno wytłoczony. Był to jeden z problemów, jakie miałem z Flashforge Adventurer 4, co wydaje się mieć sens, biorąc pod uwagę, że fragmentator dla dwóch drukarek jest tak podobny i prawdopodobnie używa tego samego algorytmu generowania ścieżki narzędzia.
Bez względu na przyczynę problemu rozczarowujące jest to, że nie ma innego wbudowanego profilu, którego początkujący mógłby użyć do rozwiązywania problemów, gdyby miał ten problem, ponieważ może być trudno określić, skąd pochodzi problem. Doświadczony użytkownik może być w stanie zidentyfikować i poprawić to podczas wytłaczania, ale nie jest rozsądne oczekiwać, że ktoś bez doświadczenia w drukowaniu 3D (jeden z głównych celów tej drukarki za 230 USD) będzie w stanie to zrobić.
Ustawienia standardowe Ultimaker Cura dla Voxelab Aquila X2
Wysokość warstwy
0,2 mm
Procent wypełnienia
15%, sześciokąt
Szybkość drukowania
50mm/sekundę
Temperatura wytłaczarki
200 stopni Celsjusza (392 stopnie Fahrenheita)
Podgrzewana temperatura łóżka
60 stopni Celsjusza (140 stopni Fahrenheita)
Czas drukowania
2 godziny, 37 minut
Voxelab reklamuje Aquilę X2 jako kompatybilną z aplikacją do cięcia Ultimaker Cura, więc stworzyłem profil oparty na Creality Ender 3, aby go przetestować. Nie jest to trudny proces, ale uważam, że nie jest to coś, czego należy oczekiwać od początkującego po zakupie drukarki.
Używając domyślnych ustawień krajalnicy „Standard”, zaimportowałem Flexi Rex firmy DrLex i przygotowałem go do drukowania. Ten model zawiera wiele pojedynczych korpusów, które drukują się na miejscu, tworząc przegubowy model, który może się zginać bez rozpadania. To podwaja się jako test tolerancji dla drukarki 3D, ponieważ słabo skalibrowana maszyna łączy ze sobą części zamiast pozostawiać między nimi niewielką przerwę.
Używając Prusa Jet Black PLA, model został wydrukowany w nieco ponad 2 i pół godziny i zgodnie z przewidywaniami model był w stanie swobodnie się wypowiadać. Ponieważ model jest drukowany w wielu pojedynczych korpusach, Flexy Rex służy również jako test przyczepności łóżka, ponieważ niektóre mniejsze korpusy są podatne na wyskakiwanie ze źle skalibrowanego łóżka. Nie miałem żadnych problemów z przyczepnością łóżka i byłem zadowolony z ogólnego poziomu artykulacji, jaki osiągnął model.
Dolna linia
Voxelab Aquila X2 czuje się jak drukarka, która nie może do końca zdecydować, gdzie powinna być pozycjonowana na rynku. Ciche sterowniki krokowe i duży kolorowy ekran LCD wskazywałyby na maszynę bardziej premium, ale głośne wentylatory i nieoptymalne wrażenia z oprogramowania sprawiają, że ta drukarka wydaje się nieco niedokończona.
Przy cenie od 215 do 230 USD w zależności od sprzedawcy, Aquila X2 jest doskonale nadającą się do użytku maszyną dla początkującego lub każdego, kto jest zainteresowany wykorzystaniem go jako platformy do nauki budowania i modyfikowania drukarek 3D. Trudno jednak znaleźć scenariusz, w którym Aquila X2 pokonałaby konkurencję, zarówno pod względem ceny, jak i funkcji. Dodanie wejścia BLTouch na płycie wskazuje, że ta maszyna może zostać zaktualizowana w przyszłości przez użytkownika lub przez Voxelab.
Trudno znaleźć przekonujący powód, by polecić Aquilę X2, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że drukarki takie jak Elegoo Neptune 2 oferują podobne funkcje przy niższych kosztach. Biorąc pod uwagę obfitość klonów Creality Ender 3 na rynku, Aquila X2 wydaje się prawdziwą straconą szansą na wydanie bardziej przyjaznego dla użytkownika modelu z automatyczną kalibracją i profilem dla Cura.
