Nasz werdykt
Tańszy od rozwiązania Mini-ITX Z370 i zdolny do obsługi kilku kart PCIe x1 więcej (choć z pewnymi wyraźnymi ograniczeniami), w pełni ATX Z370 Tomahawk jest solidnym punktem wyjścia dla producentów komputerów do gier o ograniczonym budżecie.
Do
Niedrogi jak na płytę Z370
Solidne podkręcanie
Świetna wydajność
Zawiera kontroler USB 3.1 Gen2 o dużej przepustowości
Przeciwko
Poważne ograniczenia konfiguracji gniazd
Specyfikacje i układ
Entuzjaści komputerów PC i pierwsi użytkownicy nowej platformy oczekują wysokich cen, nawet podczas zakupów z „napiętym” budżetem. Być może dzieje się tak dlatego, że wiemy, że płacimy za produkty o mniejszej liczbie egzemplarzy, w przypadku których koszty rozwoju i konfiguracji produkcji rozkładają się na mniejszą liczbę kupujących. Bez względu na psychologię, wynik był taki, że spodziewaliśmy się, że high-endowa wersja „Z” głównej platformy Intela będzie miała cenę początkową około 160 USD. Coś mniej wymagałoby poświęcenia jakości komponentów lub podstawowych funkcji, prawda? A jeśli firma jest zdeterminowana, aby utrzymać jakość, jakie podstawowe funkcje należy wyciąć, aby obniżyć cenę płyty do 150 USD?
Tomahawk firmy MSI jest wyposażony w ograniczone podświetlenie RGB, co ma sens, ponieważ wielu kupujących i tak nigdy tak naprawdę nie chciało płacić za tę funkcję. Jednak ci nieliczni, którzy mdleją nad RGB, prawdopodobnie nie będą rozczarowani jego minimalizacją na tym poziomie cenowym, podczas gdy inni, którzy namiętnie go nienawidzą, mogą go po prostu wyłączyć. Ale to nie jedyna funkcja, którą MSI ograniczyło na tej względnej „budżetowej” płycie Z370.
Po pierwsze, większość z tych automatów jest przeznaczona na wygląd. Górne gniazdo jest ustawione na 16 linii, więc reszta może być zasilana tylko przez Z370 PCH, o którym wszyscy wiemy, że ma ograniczone zasoby, w szczególności w jego 30 elastycznych ścieżkach HSIO, które mogą być używane jako PCIe, SATA lub USB 3.0. Cztery z nich są potrzebne w pierwszym gnieździe M.2, osiem dla przedniego i tylnego panelu USB 3.0, dwa dla kontrolera USB 3.1 i jeden w dolnym gnieździe o stałej ścieżce. Ścieżki są w połowie uwzględnione, zanim jeszcze dotkniemy środkowego gniazda, drugiego gniazda M.2 lub portów SATA.
Największą niespodzianką jest prawdopodobnie to, że MSI zdecydowało się zachować port I/O Type-C w pełnej specyfikacji 10 Gb/s, używając tego samego kontrolera ASM3142 o wysokiej przepustowości, który można znaleźć w droższych płytach głównych. Oznacza to, że sąsiedni port typu A również uzyskuje 10 Gb/s. Przetestowaliśmy już droższą płytę, która całkowicie pomijała tę funkcję, oraz dwie inne droższe płyty, które używały starszego, wolniejszego kontrolera w celu zmniejszenia kosztów.
Przypominamy, że porty USB 2.0 są idealne dla klawiatur i myszy, a jednocześnie mają tę zaletę, że nie wykorzystują zasobów HSIO. Podobnie port PS/2 jest „darmowym” z punktu widzenia zasobów i jesteśmy pewni, że kilka osób nadal ma klasyczną klawiaturę lub mysz, którą chciałoby tam umieścić. Panel I/O Z370 Tomahawk zawiera również cztery porty USB 3.0, wyjścia wideo DVI-D i HDMI, gniazdo Gigabit Ethernet, pięć analogowych gniazd audio oraz cyfrowe optyczne wyjście audio.
A teraz o tych automatach? Po pierwsze, dawno temu zdaliśmy sobie sprawę, że gniazdo pod kartą graficzną jest zwykle bezwartościowe, ponieważ większość naszych czytelników używała kart graficznych z chłodnicami z podwójnymi gniazdami. MSI też to wie, więc podłączyło dwa górne gniazda PCIe x1 do tej samej ścieżki. Możesz użyć jednego lub drugiego. Biorąc pod uwagę, że większość użytkowników nie może nawet dostać się na szczyt x1, wolelibyśmy, aby MSI po prostu to pominęło.
Środkowe gniazdo ma złącze x16 z maksymalnie czterema ścieżkami chipsetu, ale wyłącza się, gdy tylko budowniczy włoży dysk NVMe do drugiego gniazda M.2. MSI z pewnością zaoszczędziło pieniądze na przełącznikach, nie zasilając środkowego gniazda ośmioma liniami z górnego gniazda, ale zmarnowanie przełącznika PCIe na dwa górne gniazda x1 powoduje, że kwestionujemy jego priorytety w zakresie oszczędności.
Budowanie z dwoma dyskami NVMe M.2 pozostawia tylko jedno miejsce na umieszczenie drugiej karty graficznej: dolne gniazdo, które, jak już zauważyliśmy, ma tylko jedną linię. Firma MSI mogła wykorzystać otwarte gniazdo x1, aby osiągnąć ten sam cel, oprócz wpływu marketingowego na nabywców, którzy widzą w tej lokalizacji złącze o długości x16.
Może projektant pierwotnie zaplanował cztery pasy dla dolnego slotu? Dodanie sześciu portów SATA zwiększa naszą liczbę do 27 z 30 ścieżek HSIO, więc trzy dodatkowe linie mogły być dostępne. Z drugiej strony, cały Z370 PCH łączy się z procesorem tylko czterema ścieżkami i MSI nic nie może na to poradzić.
Wygląda na to, że prawie wszystkie oszczędności MSI skupiały się na konfiguracji gniazd, ponieważ pozostały układ jest cholernie dobry. Nagłówek portu COM tuż przed dźwiękiem na panelu przednim wydaje się trochę nie na miejscu na nowoczesnej płycie, ale z jakiegoś powodu pozostają one powszechne na tańszych płytach. (Być może dla starszych kluczy sprzętowych?) Dalej jest jedno z sześciu czteropinowych gniazd wentylatorów, pojedyncza listwa RGB na płycie, złącze demonstracyjne LED, złącze TPM, dwa złącza USB 2.0, złącze głośnikowe z kodem dźwiękowym, zasilacz AC -97-stykowa listwa LED/przełącznik na panelu przednim i kolejna czterostykowa listwa na wentylator. Wszystkie sześć gniazd wentylatorów można ręcznie skonfigurować między trybem sterowania PWM lub napięciem lub pozostawić do automatycznego wykrywania.
Sześć portów SATA i jedno gniazdo USB 3.0 są skierowane do przodu, aby wsunąć się pod karty, a drugie gniazdo USB 3.0 znajduje się nad najwyższym gniazdem karty, aby uniknąć konfliktu instalacji.
Z370 Tomahawk zawiera dwa kable SATA, przedłużacz RGB, zwykłą osłonę I/O, dokumentację i dysk ze sterownikami/aplikacjami.
