Zdobycie jednego z najlepszych dysków SSD dla twojego systemu ma kluczowe znaczenie, ponieważ najłatwiejszym sposobem spowolnienia komputera z jednym z najlepszych procesorów do gier jest sparowanie go z powolną pamięcią masową. Twój procesor może obsłużyć miliardy cykli na sekundę, ale często spędza dużo czasu, czekając, aż dysk przekaże mu dane. Dyski twarde są szczególnie powolne, ponieważ mają talerze, które muszą się kręcić, oraz ramię do odczytu / prawe, które musi fizycznie znaleźć drogę do sektorów danych, których obecnie szukasz. Aby uzyskać optymalną wydajność, potrzebujesz dobrego dysku półprzewodnikowego (SSD).
Możesz sprawdzić naszą funkcję, aby uzyskać więcej informacji na temat różnic między dyskami twardymi a dyskami SSD. Chociaż dyski SSD są prawie zawsze szybsze, nadal istnieją przypadki (takie jak pamięć masowa), w których dyski twarde są zdecydowanie warte rozważenia. Ponieważ dyski twarde o pojemności 10 TB można kupić za mniej niż 200 USD, a dysk SSD o pojemności 4 TB pozwoli Ci odzyskać ponad 400 USD.
Jeśli wiesz już o typach dysków i potrzebujesz konkretnych rekomendacji, sprawdź naszą stronę Najlepsze dyski SSD. A jeśli szukasz dysku zewnętrznego lub SSD do przenośnej pamięci masowej lub tworzenia kopii zapasowych, koniecznie sprawdź naszą stronę Najlepsze dyski zewnętrzne. Ale jeśli nie masz doktoratu z SSD, oto kilka rzeczy, które musisz wziąć pod uwagę podczas zakupów.
Ponieważ dyski takie jak Intel 660p i jego następca Intel 665p zaczynają podcinać popularne dyski ze starym interfejsem SATA, zapewniając jednocześnie większą prędkość, może to być początek końca naszego starego przyjaciela, Serial ATA. To powiedziawszy, Samsung niedawno wypuścił 870 EVO, więc SATA jeszcze nie umarł. A istniejące dyski SATA również będą musiały dalej spadać, aby przynajmniej konkurować ceną, ponieważ nie mogą liczyć na to, że dotrzymają tempa dyskom NVMe pod względem wydajności.
Jednak dyski NVMe PCIe 3.0, niegdyś najszybsze na rynku, zostały zdeklasowane przez dyski SSD PCIe 4.0 M.2 firm takich jak Gigabyte, Corsair, Patriot i Samsung. Napędy te rzeczywiście znacznie zwiększają prędkości sekwencyjne (dzięki podwojeniu przepustowości magistrali PCIe). Ale będziesz potrzebować płyty głównej AMD X570 lub B550, aby uruchomić jeden z tych dysków z maksymalną prędkością, lub płyty głównej Intel Z590 w połączeniu z jednym z nadchodzących procesorów Intel Rocket Lake-S. I pod wieloma względami, poza oczywistym skokiem wydajności sekwencyjnej, użytkownicy mogą nie dostrzegać zbyt wielu rzeczywistych korzyści z tych dysków. Nie ma jednak wątpliwości, że następna generacja dysków PCIe 4.0, takich jak WD Black SN850, jest imponująco zwinna.
TLDR
Oto cztery krótkie wskazówki, a następnie szczegółowe odpowiedzi na wiele często zadawanych pytań:
Poznaj swój komputer: dowiedz się, czy na płycie głównej masz gniazda na dyski M.2. Jeśli nie, możesz zamiast tego potrzebować 2,5-calowego dysku.
Pojemność od 500 GB do 1 TB: nawet nie myśl o zakupie dysku, który ma mniej niż 256 GB pamięci. 500 GB zapewnia dobrą równowagę między ceną a pojemnością. A ponieważ dyski 1 TB spadają poniżej ceny 100 USD / 100 GBP, są to również świetne, pojemne opcje.
SATA jest tańszy, ale wolniejszy: jeśli komputer obsługuje dyski NVMe/PCIe lub Optane, rozważ zakup dysku z jedną z tych technologii. Jednak dyski SATA są bardziej powszechne, zwykle kosztują mniej i nadal oferują doskonałą wydajność w typowych zastosowaniach.
Każdy dysk SSD jest lepszy niż dysk twardy: nawet najgorszy dysk SSD jest co najmniej trzy razy szybszy niż dysk twardy w większości typowych scenariuszy użytkowania. W zależności od obciążenia różnica wydajności między dobrymi a świetnymi dyskami SSD może być subtelna.
Ile możesz wydać?
Większość dysków konsumenckich ma pojemność od 120 GB do 2 TB. Chociaż dyski 120 GB są najtańsze, nie są wystarczająco pojemne, aby pomieścić dużo oprogramowania i są zwykle wolniejsze niż ich odpowiedniki o większej pojemności. Wiele firm zaczęło wycofywać te niskie zdolności produkcyjne. Zwiększenie rozmiaru ze 120 do 250 GB kosztuje zaledwie 15 USD dodatkowych, a to dobrze wydane pieniądze. Różnica między dyskami 250 GB a 500 GB również może być niewielka. Optymalny punkt między ceną, wydajnością i pojemnością dla większości użytkowników wynosił 500 GB, ale 1 TB staje się coraz lepszym wyborem — zwłaszcza, gdy dyski o pojemności 1 TB spadają do 100 USD lub mniej.
Coraz więcej jest też dysków (głównie Samsunga) o pojemności powyżej 2 TB. Ale zazwyczaj są bardzo drogie (ponad 400 USD / 400 GBP), więc są naprawdę warte zachodu tylko dla profesjonalnych użytkowników, którzy potrzebują miejsca i szybkości i nie mają nic przeciwko płaceniu za to.
Jakie dyski SSD obsługuje Twój komputer?
Obecnie dyski półprzewodnikowe występują w kilku różnych formach i działają na kilku możliwych połączeniach sprzętowych i programowych. Rodzaj dysku, którego potrzebujesz, zależy od tego, jakie masz urządzenie (lub zamierzasz kupić). Jeśli posiadasz jeden z najlepszych komputerów do gier lub budujesz komputer z najnowszą płytą główną ze średniej i wyższej półki, Twój system może obsługiwać większość (lub wszystkie) nowoczesne typy dysków.
Ponadto nowoczesne smukłe laptopy i kabriolety w większości przeszły wyłącznie na format M.2 w kształcie gumki do żucia, bez miejsca na tradycyjny 2,5-calowy dysk typu laptop. A w coraz większej liczbie przypadków producenci laptopów lutują pamięć masową bezpośrednio do płyty, więc nie można w ogóle uaktualnić. Dlatego na pewno zechcesz zapoznać się z instrukcją obsługi swojego urządzenia lub sprawdzić narzędzie Doradcze Crucial, aby ustalić, jakie masz opcje przed zakupem.
Jakiego formatu potrzebujesz?
Dyski SSD są dostępne w trzech głównych formach oraz jednym nietypowym odstaniu.
2,5-calowe dyski Serial ATA (SATA): Najpopularniejszy typ, te dyski naśladują kształt tradycyjnych dysków twardych do laptopów i łączą się za pomocą tych samych kabli i interfejsu SATA, z którymi powinien być zaznajomiony każdy średnio doświadczony modernizator. Jeśli twój laptop lub komputer stacjonarny ma 2,5-calową wnękę na dysk twardy i zapasowe złącze SATA, te dyski powinny być kompatybilne z upuszczaniem (chociaż może być potrzebny adapter wnęki, jeśli instalujesz w komputerze stacjonarnym z tylko większym, 3,5-calowym dyskiem twardym wolne zatoki).
Dodatkowa karta SSD (AIC): Te dyski mogą być znacznie szybsze niż większość innych dysków, ponieważ działają na magistrali PCI Express, a nie na SATA, który został zaprojektowany znacznie ponad dekadę temu do obsługi obracających się dysków twardych. Mogą również uzyskać dostęp do większej liczby linii PCIe niż większość dysków M.2. Napędy AIC podłącza się do gniazd na płycie głównej, które są częściej używane do najlepszych kart graficznych lub kontrolerów RAID. Oczywiście oznacza to, że są one tylko opcją dla komputerów stacjonarnych, a do ich zainstalowania potrzebujesz pustego gniazda PCIe x4 lub x16.
Jeśli Twój pulpit jest kompaktowy i masz już zainstalowaną kartę graficzną, możesz mieć pecha. Ale jeśli masz miejsce w swoim nowoczesnym komputerze stacjonarnym i wolne gniazdo, te dyski mogą należeć do najszybszych dostępnych (na przykład Intel Optane 900p), w dużej mierze ze względu na ich dodatkową powierzchnię, umożliwiającą lepsze chłodzenie. Przenoszenie danych z ekstremalnymi prędkościami generuje sporo ciepła.
Dyski SSD M.2: Dyski M.2 w kształcie kija pamięci RAM, ale znacznie mniejsze, stały się standardem w przypadku smukłych laptopów, ale można je również znaleźć na większości płyt głównych do komputerów stacjonarnych. Wiele wysokiej klasy płyt głównych ma nawet dwa lub więcej gniazd M.2, dzięki czemu można uruchamiać dyski w macierzy RAID.
Podczas gdy większość dysków M.2 ma 22 mm szerokości i 80 mm długości, niektóre są krótsze lub dłuższe. Możesz to rozpoznać po cztero- lub pięciocyfrowej liczbie w ich nazwach, przy czym pierwsze dwie cyfry oznaczają szerokość, a pozostałe długość. Najpopularniejszy rozmiar to M.2 Type-2280. Chociaż laptopy zwykle działają tylko w jednym rozmiarze, wiele płyt głównych do komputerów stacjonarnych ma punkty zaczepienia dla dłuższych i krótszych dysków.
Największe dyski M.2 to 2, 4, a nawet 8 TB. Tak więc, jeśli masz hojny budżet i potrzebujesz mnóstwa miejsca do przechowywania, M.2 jest dla Ciebie.
Dyski SSD U.2: Na pierwszy rzut oka te 2,5-calowe komponenty wyglądają jak tradycyjne dyski twarde SATA. Używają jednak innego złącza i przesyłają dane przez szybki interfejs PCIe, a zazwyczaj są grubsze niż 2,5-calowe dyski twarde i dyski SSD. Dyski U.2 są zwykle droższe i mają większą pojemność niż zwykłe dyski M.2. Serwery, które mają wiele otwartych wnęk na dyski, mogą skorzystać z tego formatu, chociaż jest to niezwykle rzadkie w przypadku komputerów stacjonarnych.
Czy chcesz dysk z interfejsem SATA lub PCIe?
Zapinaj się, bo ten kawałek jest bardziej skomplikowany niż powinien. Jak wspomniano wcześniej, 2,5-calowe dyski SSD działają na interfejsie Serial ATA (SATA), który został zaprojektowany dla dysków twardych (i wprowadzony na rynek w 2000 roku), podczas gdy dyski z dodatkowymi kartami działają przez szybszą magistralę PCI Express, która ma większa przepustowość dla takich rzeczy jak karty graficzne.
Dyski M.2 mogą pracować przez SATA lub PCI Express, w zależności od dysku. A najszybsze dyski M.2 obsługują również NVMe, protokół zaprojektowany specjalnie z myślą o szybkiej, nowoczesnej pamięci masowej. Trudny bit (OK, inny trudny bit) polega na tym, że dysk M.2 może być oparty na SATA, opartym na PCIe bez obsługi NVMe lub opartym na PCIe z obsługą NVMe. To powiedziawszy, większość wysokiej klasy dysków SSD M.2 wprowadzonych na rynek w ostatnich latach obsługuje NVMe.
Oba napędy M.2 i odpowiadające im złącza M.2 na płytach głównych wyglądają bardzo podobnie, niezależnie od tego, co obsługują. Dlatego przed zakupem sprawdź dokładnie instrukcję swojej płyty głównej, laptopa lub konwertera, a także to, co obsługuje dany dysk.
Jeśli Twoje codzienne zadania obejmują przeglądanie stron internetowych, aplikacje biurowe, a nawet gry, większość dysków SSD NVMe nie będzie zauważalnie szybsza niż tańsze modele SATA. Jeśli Twoje codzienne zadania polegają na cięższej pracy, takiej jak przesyłanie dużych plików, filmy lub zaawansowana edycja zdjęć, transkodowanie lub kompresja/dekompresja, lepiej byłoby skorzystać z dysku SSD NVMe. Te dyski SSD zapewniają do pięciu razy większą przepustowość niż modele SATA (i dwukrotnie więcej, jeśli zdecydujesz się na dysk PCIe 4.0 NVMe), co zwiększa wydajność w zastosowaniach wymagających większej produktywności.
Ponadto niektóre dyski NVMe (takie jak Intel SSD 660p) są o krok poniżej ceny wielu dysków SATA. Jeśli więc Twoje urządzenie obsługuje NVMe i znajdziesz dobrą ofertę na dysku, możesz rozważyć NVMe jako opcję, nawet jeśli nie potrzebujesz dodatkowej prędkości.
Jakiej pojemności potrzebujesz?
Klasa 128 GB: trzymaj się z daleka. Te dyski o małej pojemności mają zwykle mniejszą wydajność ze względu na minimalną liczbę modułów pamięci. Ponadto po zainstalowaniu systemu Windows i kilku gier zabraknie Ci miejsca. Dodatkowo możesz przejść na wyższy poziom za jedyne 10 USD więcej.
Klasa 250 GB: te dyski są tańsze niż ich większe rodzeństwo, ale nadal są dość ciasne, szczególnie jeśli używasz komputera do przechowywania systemu operacyjnego, gier komputerowych i prawdopodobnie dużej biblioteki multimediów. Jeśli w Twoim budżecie jest miejsce na manewry, wskazane jest zwiększenie co najmniej jednego poziomu pojemności do dysku klasy 500 GB.
Klasa 500 GB: dyski o tym poziomie pojemności oferują rozsądną ilość miejsca w przyzwoitych cenach, chociaż dyski 1 TB stają się coraz bardziej atrakcyjne.
Klasa 1 TB: O ile nie masz ogromnych bibliotek multimediów lub gier, dysk o pojemności 1 TB powinien zapewnić wystarczającą ilość miejsca na system operacyjny i podstawowe programy, z dużą ilością miejsca na przyszłe oprogramowanie i pliki.
Klasa 2 TB: Jeśli pracujesz z dużymi plikami multimedialnymi lub po prostu masz dużą bibliotekę gier, do której chcesz mieć dostęp bez konieczności ciągłego tasowania instalacji, dysk o pojemności 2 TB jest często wart wyższej ceny.
Klasa 4 TB (i więcej): Musisz naprawdę potrzebować tyle miejsca na dysku SSD, aby zaszaleć na jednym z nich. Dysk SSD o pojemności 4 TB będzie dość drogi – zwykle ponad 400 USD/500 GBP – i nie będziesz mieć wielu opcji. Samsung od lat sprzedaje dyski konsumenckie o pojemności 4 TB, ale wiele innych firm trzyma się limitu 2 TB, chyba że zdecydujesz się na droższą pamięć masową dla przedsiębiorstw.
Jeśli jesteś użytkownikiem komputera stacjonarnego lub masz laptopa do gier z wieloma dyskami i chcesz mieć dużą pojemność, lepiej wybierz parę mniejszych dysków SSD, które często pozwalają zaoszczędzić setki dolarów, a jednocześnie oferują mniej więcej ta sama przestrzeń do przechowywania i prędkość. Dopóki ceny nie spadną i nie zobaczymy większej konkurencji, dyski 4TB i większe zostaną zdegradowane do profesjonalistów i entuzjastów z bardzo głębokimi kieszeniami.
A co ze zużyciem energii?
Jeśli jesteś użytkownikiem komputera stacjonarnego i chcesz uzyskać najlepszą możliwą wydajność, prawdopodobnie nie obchodzi Cię, ile soku używasz. Jednak dla posiadaczy laptopów i tabletów konwertowalnych wydajność dysku jest ważniejsza niż szybkość — zwłaszcza jeśli zależy Ci na całodziennej pracy na baterii.
Wybór niezwykle wydajnego dysku, takiego jak Samsung 860 EVO, zamiast szybszego, ale energochłonnego dysku NVMe (np. Samsung 960 EVO) może znacznie wydłużyć czas pracy bez zasilania. Modele o większej pojemności mogą pobierać więcej energii niż dyski o mniejszej pojemności, po prostu dlatego, że na większych dyskach jest więcej pakietów NAND, na których można zapisywać dane.
Chociaż powyższe porady są prawdziwe w sensie ogólnym, niektóre dyski mogą przeciwstawiać się trendom, a technologia zawsze rozwija się i zmienia krajobraz. Jeśli żywotność baterii ma kluczowe znaczenie przy zakupie dysku, zapoznaj się z testami zużycia energii, które przeprowadzamy na każdym testowanym dysku SSD.
Jaki kontroler powinien mieć twój dysk SSD?
Pomyśl o kontrolerze jako procesorze twojego dysku. Trasuje odczyty i zapisy oraz wykonuje inne kluczowe zadania związane z wydajnością i konserwacją dysku. Zagłębienie się w konkretne typy i specyfikacje kontrolerów może być interesujące. Ale dla większości ludzi wystarczy wiedzieć, że podobnie jak w komputerach PC, więcej rdzeni jest lepszych dla dysków o wyższej wydajności i większej pojemności.
Chociaż kontroler oczywiście odgrywa dużą rolę w wydajności, chyba że chcesz zagłębić się w najdrobniejsze szczegóły porównania poszczególnych dysków ze sobą, lepiej sprawdzić nasze recenzje, aby zobaczyć ogólną wydajność dysku, zamiast skupiać się zbytnio na kontroler.
Jakiego typu pamięci (NAND flash) potrzebujesz?
Kupując dysk SSD do ogólnych zastosowań komputerowych w komputerze stacjonarnym lub laptopie, nie musisz wyraźnie zwracać uwagi na rodzaj pamięci masowej znajdującej się wewnątrz dysku. W rzeczywistości przy większości opcji dostępnych obecnie na rynku i tak nie masz wielkiego wyboru. Ale jeśli jesteś ciekawy, co znajduje się w tych pakietach flash na dysku, poniżej przeprowadzimy Cię przez różne typy. Niektóre z nich są znacznie mniej powszechne niż kiedyś, a niektóre stają się de facto standardem.
Pamięć flash typu Single-Level Cell (SLC) pojawiła się na pierwszym miejscu i przez kilka lat była podstawową formą pamięci flash. Ponieważ (jak sama nazwa wskazuje) przechowuje tylko jeden bit danych na komórkę, jest niezwykle szybki i trwa długo. Ale w dzisiejszych czasach technologia pamięci masowej nie jest zbyt gęsta pod względem ilości danych, które może przechowywać, co czyni ją bardzo kosztowną. W tym momencie, poza niezwykle drogimi dyskami klasy korporacyjnej i używanymi jako niewielkie ilości szybkiej pamięci podręcznej, SLC został zastąpiony nowszymi, gęstszymi rodzajami technologii pamięci flash.
Multi-Layer Cell (MLC) pojawił się po SLC i przez lata był preferowanym typem pamięci masowej ze względu na możliwość przechowywania większej ilości danych po niższej cenie, mimo że jest wolniejszy. Aby obejść problem z szybkością, wiele z tych dysków ma niewielką ilość szybszej pamięci podręcznej SLC, która działa jak bufor zapisu. Dzisiaj, poza kilkoma wysokiej klasy dyskami konsumenckimi, MLC został zastąpiony kolejnymi krokami w technologii pamięci masowej NAND, TLC i QLX.
Jak sama nazwa wskazuje, lampa błyskowa Triple-Level Cell (TLC) jest wolniejsza niż MLC. Jest również bardziej gęsty na dane, co spowodowało, że dyski są bardziej przestronne i niedrogie. Większość dysków TLC (poza niektórymi z najtańszych modeli) również korzysta z pewnego rodzaju technologii buforowania, ponieważ samo TLC bez bufora często nie jest znacznie szybsze niż dysk twardy.
Dla zwykłych użytkowników korzystających z aplikacji konsumenckich i systemów operacyjnych nie stanowi to problemu, ponieważ dysk nie jest zwykle zapisywany w sposób trwały, aby nasycić szybszą pamięć podręczną. Przez lata technologia TLC była preferowaną technologią w przypadku dysków głównych i budżetowych, ale również została wyparta przez QLC.
Technologia Quad-Level Cell (QLC) stała się de facto standardem następnego etapu rewolucji w zakresie pamięci masowych półprzewodnikowych. I jak sama nazwa wskazuje, powinno to prowadzić do tańszych i bardziej przestronnych dysków dzięki zwiększeniu gęstości. Ale często wiąże się to z niższą oceną wytrzymałości (patrz poniżej), a także wolniejszymi stałymi prędkościami zapisu po zapełnieniu pamięci podręcznej dysku.
A co z wytrzymałością?
Są to dwa inne obszary, w których w większości kupujący poszukujący dysku do komputerów ogólnego przeznaczenia nie muszą nurkować zbyt głęboko, chyba że chcą. Cała pamięć flash ma ograniczoną żywotność, co oznacza, że po zapisaniu dowolnej komórki pamięci do określonej liczby razy przestaje ona przechowywać dane. Producenci dysków często podają znamionową wytrzymałość dysku w łącznej liczbie zapisanych terabajtów (TBW) lub dziennych zapisów dysków (DWPD).
Jednak większość dysków ma funkcję „over provisioning”, która ogranicza część pojemności dysku jako rodzaj kopii zapasowej. W miarę upływu lat i umierania komórek dysk przeniesie dane ze zużytych komórek do nowych, znacznie wydłużając w ten sposób żywotność dysku. Ogólnie rzecz biorąc, chyba że umieszczasz swój dysk SSD na serwerze lub w innym scenariuszu, w którym jest on zapisywany prawie bez przerwy (24/7), wszystkie dzisiejsze dyski mają wystarczającą wytrzymałość, aby działać przez co najmniej 3-5 lat, jeśli nie jeszcze.
Jeśli planujesz używać dysku znacznie dłużej lub wiesz, że będziesz pisać na dysku znacznie częściej niż przeciętny użytkownik komputera, prawdopodobnie będziesz chciał w szczególności unikać dysków QLC i zainwestować w model z ponadprzeciętnymi ocenami wytrzymałości i/lub dłuższą gwarancją. Na przykład dyski Pro firmy Samsung mają zazwyczaj wysokie oceny wytrzymałości i długie gwarancje. Ale znowu, zdecydowana większość użytkowników komputerów nie powinna martwić się o wytrzymałość dysku.
Potrzebujesz dysku z 3D flashem? A co z warstwami?
Tutaj znowu jest pytanie, o które nie musisz się martwić, chyba że jesteś ciekawy. Flash w dyskach SSD układał się kiedyś w jednej warstwie (planarnie). Jednak począwszy od Samsunga 850 Pro w 2012 roku, producenci dysków zaczęli układać ogniwa pamięci jeden na drugim w warstwach. Samsung nazywa swoją implementację tej technologii „V-NAND” (pionowa pamięć NAND), a Toshiba/Kioxia nazywa ją „BiCS FLASH”. Większość innych firm nazywa to po prostu tym, czym jest: 3D NAND. W miarę upływu czasu producenci dysków układają coraz więcej warstw jedna na drugiej, co prowadzi do gęstszych, bardziej przestronnych i tańszych dysków.
W tym momencie zdecydowana większość konsumenckich dysków SSD obecnej generacji jest produkowana przy użyciu pewnego rodzaju pamięci 3D. Obecnie wiele dysków korzysta z 96- lub 128-warstwowej pamięci NAND, a technologie dodawania kolejnych warstw są zawsze w toku. Ale oprócz patrzenia na małe litery na arkuszu specyfikacji lub pudełku, jedynym powodem, dla którego prawdopodobnie zauważysz, że Twój dysk ma pamięć 3D NAND, jest zobaczenie ceny. Dyski 3D kosztują znacznie mniej niż ich poprzednicy przy tej samej pojemności, ponieważ są tańsze w produkcji i wymagają mniejszej liczby pakietów flash wewnątrz dysku dla tej samej ilości pamięci.
A co z 3D XPoint/Optane?
3D XPoint (wymawiane „przekrojowy”), stworzony we współpracy między Intel i Micron (twórcą dysków SSD marki Crucial), to technologia pamięci masowej, która może być znacznie szybsza niż jakikolwiek istniejący tradycyjny dysk SSD z pamięcią flash (pomyśl o wydajności podobnej do DRAM), jednocześnie zwiększając wytrzymałość, aby zapewnić dłuższe przechowywanie.
Podczas gdy Micron był mocno zaangażowany w rozwój 3D Xpoint i zamierza ostatecznie wprowadzić go na rynek, w chwili pisania tego tekstu Intel jest jedyną firmą, która obecnie sprzedaje tę technologię konsumentom pod marką Optane. Pamięć Optane została zaprojektowana do użytku jako dysk pamięci podręcznej w połączeniu z dyskiem twardym lub wolniejszym dyskiem SSD z interfejsem SATA, podczas gdy Optane 900p (karta dodatkowa) / 905P to samodzielne dyski, a Intel 800p może być używany jako albo dysk z pamięcią podręczną, albo samodzielny dysk (chociaż ciasne pojemności sprawiają, że jest on bardziej idealny dla tego pierwszego).
Dyski Optane mają duży potencjał, zarówno na froncie ultraszybkiej wydajności, jak i jako opcja buforowania dla tych, którzy chcą szybkości dysku SSD dla często używanych programów, ale pojemności wirującego dysku twardego do przechowywania multimediów i gier.
Ale Intel ogłosił na początku 2021 r., że zaprzestaje produkcji samodzielnych dysków Optane. Więc dopóki Micron nie uzna za stosowne, aby udostępnić Xpoint konsumentom, technologia wydaje się być w ślepym zaułku dla entuzjastów poszukujących ekstremalnej pamięci masowej. Być może technologia Z-NAND firmy Samsung zajmie miejsce Optane.
Dolna linia
Teraz, gdy rozumiesz wszystkie ważne szczegóły, które oddzielają dyski SSD i typy dysków SSD, Twoje wybory powinny być jasne. Pamiętaj, że wysokiej klasy dyski, choć technicznie szybsze, często nie będą wydawały się szybsze niż tańsze opcje w typowych zadaniach.
Jeśli więc nie poszukujesz ekstremalnej prędkości z powodów profesjonalistów lub entuzjastów, często najlepiej jest wybrać niedrogi dysk do powszechnego użytku, który ma wymaganą pojemność w cenie, na którą możesz sobie pozwolić. Przejście na dowolny nowoczesny dysk SSD zamiast obracającego się dysku twardego w starym stylu to ogromna różnica, którą natychmiast zauważysz. Ale podobnie jak w przypadku większości sprzętu komputerowego, w miarę jak wspinasz się na szczyt stosu produktów, zwroty dla zwykłych użytkowników są coraz mniejsze.
