Wstęp
Minęły nieco ponad dwa tygodnie od czasu, gdy w Internecie pojawił się ostateczny kod Ubuntu 10.04 o nazwie kodowej Lucid Lynx. Ostatnim razem musiałem czekać miesiąc przed przejściem do 9.10 z powodu potwornych błędów, paraliżujących błędów i niesamowicie powolnych repozytoriów oprogramowania. Na szczęście nic z tego nie miało miejsca w 10.04.
I nie powinno. Widzisz, Ubuntu 10.04 nosi akronim LTS, co oznacza wsparcie długoterminowe. Co sześć miesięcy wypuszczana jest nowa wersja Ubuntu, ale LTS pojawia się tylko raz na dwa lata. Ostatnie wydanie LTS miało miejsce w kwietniu 2008 roku, kiedy zadebiutowało Ubuntu 8.04 Hardy Heron. Te wydania są szczególnie ważne, ponieważ mogą spowodować lub zepsuć Ubuntu w sprzedaży OEM. Partnerzy sprzętowi, którzy potencjalnie mogą sprzedawać systemy z preinstalowanym systemem operacyjnym, będą traktować wersję LTS jako punkt odniesienia zarówno pod względem jakości, jak i stabilności. Deweloperzy również będą zwracać szczególną uwagę. Tworzenie kompatybilnego oprogramowania dla Ubuntu powinno być znacznie łatwiejsze i bardziej prawdopodobne w dłuższym cyklu wydawniczym.
Ta recenzja jest dla mnie bardziej osobista, ponieważ dopiero 8.04 uczynił mnie konwerterem Ubuntu i pełnoetatowym użytkownikiem Linuksa. Wcześniej byłem tylko gościem i majstrowałem przy różnych dystrybucjach RPM, takich jak Mandriva i Red Hat. Krótko korzystałem z Ubuntu 7.04 i 7.10, ale zawsze wracałem do znajomej dystrybucji KDE/RPM.
Wszystko to zmieniło się wraz z solidnym jak skała wydaniem Hardy Heron. Mając to na uwadze, postanowiłem przyjrzeć się, jak daleko zaszedł Ubuntu od ostatniego wydania LTS. Wraz ze standardową recenzją Ubuntu 10.04, zgodnie z wymaganą modą Tom’s Hardware, umieściliśmy Lucid Lynx w walce bez ograniczeń z Hardy Heron. Ustalimy, czy system operacyjny stał się rozdęty w ciągu ostatnich dwóch lat, czy też wydajność uległa poprawie. Czy Canonical ma na rękach kolejną „Karmiczną Katastrofę”, czy też Lucid Lynx to zbiegły hit? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.
