PC Donanım Ödülü Eşine Merhaba Deyin
Mick Jagger’a göre zirvede yalnızlık var. Intel kabul edebilir. Sonuçta, son beş yıldır şirket, en hızlı masaüstü işlemcileri ile AMD’nin en iyi çabaları arasında giderek daha büyük bir boşluk yarattı. Meraklılar, yoğun rekabet eksikliğinin üst düzey donanım için daha fazla ödeme yapmaları anlamına geldiği gerçeğinden yakınma eğilimindedir. Ancak, yeterince uzun süredir buralardaysanız, biliyorsunuz ki Intel’in Extreme Edition CPU’ları her zaman bin dolarlık işlerdi ve bir zamanlar AMD’nin övülen FX serisi yongaları 700 $+ fiyat talep ediyorlardı.
Sekiz yıl sonra 1000$’lık fiyatın bugün de devam etmesi, Intel’in bu amiral gemisi masaüstü işlemciler için son derece sınırlı pazarın farkında olduğu ve en önemli mücevherlerinden birini daha da erişilemeyecek kadar uzağa itmek üzere olmadığı anlamına geliyor.
Öyleyse, 1000 dolar civarında dolaşan başka bir Extreme Edition işlemcisi görmek biraz sürpriz oldu. Ancak bu dev daha önce gelenlerden çok farklı.
Gulftown’a dayanan önceki nesil amiral gemisi parçaları, altı fiziksel çekirdek ve 12 MB’a kadar paylaşılan L3 önbellek ile donatılmıştı. LGA 1366 uyumluluğu ile övünerek, pahalı X58 Express anakartların kullanım ömrünü uzatarak, 500$’dan fazla işlemci yükseltmesinin etkisini yumuşatmaya yardımcı oldular. Bu sefer böyle bir şans yok; daha pahalı bir yatırımla karşı karşıyasınız.
Gulftown’ın halefi olan Sandy Bridge-E, Intel’in X79 Express Platform Controller Hub’ına dayalı yeni anakartlar gerektiren bir LGA 2011 arayüzü kullanıyor. Ayrıca, dört modüllü bellek kitleri gerektiren entegre dört kanallı bellek denetleyicisi ile donatılmış olarak gelir. Oh, bir de Intel’in yeni yongalarını soğutucularla bir araya getirmeyi planlamadığı ve orada da ayrı bir satın alma gerektirdiği gerçeği var.
Sandy Bridge-E ile tanışın
Intel bugün üç Sandy Bridge-E tabanlı modeli duyuruyor, ancak 2011’in sonuna kadar yalnızca ikisi piyasada olacak: Core i7-3960X ve Core i7-3930K. Üçüncüsü Core i7-3820, 2012’nin ilk çeyreğinde tanıtılacak.
Üçü de, 2,27 milyar transistörden oluşan ve 434 milimetre kare (onu çok büyük bir çip haline getiriyor) ölçülerinde aynı kalıbı kullanıyor. Karşılaştırıldığında, dört çekirdekli Sandy Bridge parçaları 995 milyon transistörden oluşuyor ve 216 milimetre kare ölçüyorken, altı çekirdekli Gulftown CPU’ları 248 milimetre karelik bir kalıpta 1,1 milyardan fazla transistör içeriyor.
Elbette Sandy Bridge-E, hiçbir zaman yalnızca bir masaüstü işlemcisi olarak tasarlanmamıştı. Bunun yerine, gelecek yılın ilk bölümünde tek ve çift soketli sunucular/iş istasyonları için Xeon E5 olarak ortaya çıkacak. Bu bağlamda, CPU’nun boyutu ve karmaşıklığı daha mantıklı. Ne de olsa Westmere-EX (Intel’in daha kurumsal odaklı Xeon E7 ailesinin kalbinde), 513 milimetre karelik bir alanı kaplayan 2,6 milyar transistör kalıbıdır.
Sandy Bridge-E, Xeon olarak ortaya çıktığında, sekiz adede kadar işlem çekirdeği ve 20 MB paylaşılan L3 önbelleği sunacak. Ancak bir masaüstü CPU olarak, altı çekirdek ve 15 MB’a kadar paylaşılan L3 ile sınırlıdır. Intel bunu, iki çekirdeği ve kalıbın 16 dilim paylaşılan L3 önbelleğinden dördünü devre dışı bırakarak başarır.
Tabii ki, bu yapılandırma yalnızca Core i7-3960X için geçerlidir. Aynı zamanda altı çekirdeğe sahip Core i7-3930K, 12 MB önbelleğe kadar inerek Intel’in paylaşılan L3 parçalarını ihtiyaçlarına göre çok ayrıntılı bir şekilde devre dışı bırakma yeteneğini ortaya koyuyor. Yakında çıkacak olan Core i7-3820, dört çekirdek ve 10 MB paylaşımlı L3 önbellek kullanacak – esasen Sandy Bridge-E kalıbının yarısı. Her çekirdek, 32 KB L1 talimatı ve L1 veri önbelleği ve ayrıca özel bir 256 KB L2 önbelleği içerir.
Sandy Bridge-E Aile Tabanı ClockMax. TurboCores / ThreadsL3 ÖnbellekTDPMHafızaFiyat Core i7-3960X Core i7-3930K Core i7-3820
3.3 GHz
3.9 GHz
6/12
15 MB
130W
4 Kanallı DDR3-1600
990 dolar
3.2 GHz
3,8 GHz
6 / 12
12 MB
130W
4 Kanallı DDR3-1600
555$
3.6 GHz
3.9 GHz
4 / 8
10 MB
130W
4 Kanallı DDR3-1600
TBD
Her üç SKU’daki saatler de yukarı ve aşağı değişir. -3960X, 3,3 GHz’de başlar ve Sandy Bridge ile sunulan aynı ikinci nesil Turbo Boost teknolojisi sayesinde 3,9 GHz’e kadar hızlanır. -3930K, 3,2 GHz’de başlar ve hafif iş parçacıklı iş yüklerinde 3,8 GHz’lik bir zirveye ulaşır. Son olarak, -3820 3.6 GHz’de başlayacak ve Turbo Boost ile 3.9 GHz’e kadar frekanslara ulaşacak.
Tabii ki, X ve K serisi yongalar da çarpan kilitsizdir, bu da bu stok saatlerini sistemlerini değiştirmeyi planlayan çoğu meraklı için oldukça anlamsız hale getirir. Intel, -3820’yi “kısmen kilidi açıldı” olarak adlandırıyor. Gerçekte, maksimum Turbo Boost ayarı olan 3,9 GHz’in üzerinde altı adet 100 MHz bölme alır ve bu da 45x’lik bir tavana dönüşür.
Intel, Sandy Bridge tabanlı CPU’larında bulunan aynı çekirdekleri kullanıyor. Turbo Boost’u kapatmak, benzer temel saatleri ayarlamak ve birkaç tek iş parçacıklı uygulamayı çalıştırmak, Sandy Bridge’in Thuban veya Zambezi’ye kıyasla masaya getirdiği verimli yürütmeyi gösteriyor.
Turbo Boost’u tekrar açmak ve Core i7-3960X’i paralel ve tek iş parçacıklı başlıklarda çalıştırmak, bu teknolojinin performans için ne yaptığı konusunda bize daha iyi bir izlenim veriyor.
Turbo Boost, iTunes gibi yalnızca bir çekirdek kullanabilen bir uygulamada performansı %12,8 artırıyor. 7-Zip’te (mevcut çekirdekleri kullanmak için iyi bir şekilde optimize edilmiştir), performansı %10,8 oranında artırır. İkinci sayı şaşırtıcı derecede yüksektir, çünkü Turbo, beş veya altı çekirdek aktifken ve teknolojinin hiçbir tetikleyicisi tetiklenmediğinde ek olarak üç adet 100 MHz’lik bölmeyi iter. Sonuç olarak, sıkıştırma iş yükümüzü 3,3 yerine 3,6 GHz’de hallediyor.
