AMD ve Intel Tug Of War
Son 3. çeyrek pazar payı rakamlarına göre, AMD ve Intel arasındaki sürekli ileri geri gidişat bir kez daha değişim halinde. Büyük şirket, çoğunlukla Xeon ailesinin 1P, 2P ve MP segmentlerinde Nehalem tabanlı tasarımlara geçişi sayesinde, üst düzey sunucu pazarında AMD’den önemli miktarda pay alıyor. AMD’nin genel sunucu pazar payı ~%10’dan %6.5’e düştüğü için çok büyük demek istiyoruz (kaynak: IDC). Opteron 6000 serisi kendi gücünü koruyor, ancak tutunduğu yeri korumak için gerçekten yeterince iyi bir mücadele vermiyor.
Bu, Magny-Cours tabanlı sunucu işlemcilerinin yalnızca geçici bir yer tutucu işlevi gördüğüne olan inancımızı pekiştiriyor. Bu ürün serisi, Bulldozer piyasaya çıkana kadar Intel’i geride tutmayı amaçlıyor. Bu, mutlaka kötü bir strateji değildir, çünkü 3. çeyrek, CPU başına ödenen fiyatın art arda 4’üncü çeyreğiydi (Mercury Research’ten 27 Ekim raporu), bu da yalnızca AMD’nin daha düşük fiyat noktalarını savunmaya yardımcı oluyor.
AMD, CPU portföyünün en büyük bölümünü oluşturan masaüstü dünyasında daha iyi durumda. Nispeten, Intel, dizüstü bilgisayar pazarının çok daha güçlü bir bölümüne sahiptir. Bununla birlikte, üç pazar bölümünün tümü, tarihsel rakamların üçte birinden daha az olan, çeyrek başına en yavaş büyümenin bir kısmını gördü (%3 için %1,9). Mobil CPU sayıları üçüncü sıraya düşerken, sunucu satışları hala masaüstünü geride bırakıyor. Bu orantısız büyüme, AMD’nin üçüncü çeyrekte bazı hafif kazanımlar elde etmesinin nedenidir, çünkü şirketin daha büyük masaüstü CPU dayanağı, mobil pazardaki yavaşlama nedeniyle kaybedilen geliri artırmaya yardımcı oldu.
Kaynak: IDC, Jon Peddie, Mercury, Intel
Bütün bunlar neden önemli? Yönetici anketlerimizde bu bilgilerin çoğunu ele aldık, ancak Intel ve AMD, grafik savaşına maymun anahtarlarını da atmak üzere. İki şirket, entegre grafik teknolojisine sahip yeni işlemci platformlarını piyasaya sürmenin eşiğinde. Eylül ayında, 32 nm’de kazınmış tek bir silikon parçasına CPU ve grafik işleme koyacak olan Sandy Bridge’i IDF’de gördük. Kesinlikle heyecan verici şeyler. Ancak Intel’in çözümü, ironik bir şekilde, çok az endüstri gazisi, şirketin vasat grafik yetenekleri sunma yeteneğine çok fazla inandığından, olası bir underdog pozisyonuyla karşı karşıya. Ayrıca, mimarinin sabit işlevli medya kodlayıcısını göğsüne yakın tutuyor. Çok az insan onu çalışırken gördü.
Bu arada 19 Ekim’de AMD, yaklaşmakta olan Llano APU’yu (Hızlandırılmış İşlem Birimi – şirketin bir CPU/GPU hibritinin kısaltması) sergiledi.
Genel olarak, grafik endüstrisi için gerçek ayırıcı, ayrık yerine entegre değildir. Ünlü erkekleri erkeklerden ayıran şey performanstır. Onu IGP tabanlı bir platformla bağladığınızda, her oyuncunun tuzuna değmesinin nedeni budur. Performans, insanların netbook’lar gibi düşük kaliteli sistemlerde yüksek bit hızlı HD video oynatımından şikayet etmelerinin nedenidir.
Tarihsel olarak, IGP’ler alt uç ayrık alana asla yaklaşmadı. Anakarta lehimlenmiş posta pulu büyüklüğündeki pasif bir soğutucunun altına yapıştırdığınız bir şey ile tek yuvalı bir eklenti kartında bile bulunan gayrimenkul arasında çok fazla güç/ısı farkı var. Sonuç olarak, bu iki pazar petrol ve su kadar bölünmüş durumda. Intel’in Sandy Bridge mimarisi ve AMD’nin Fusion girişimi, kumdaki bu çizgiyi bulanıklaştıracak gelgiti getirmekle ilgili.
Kuzey köprüsü tabanlı tümleşik grafik çözümleri ve Clarkdale ve Arrandale CPU’ları üzerine kurulu daha yeni HD Grafik motoru sayesinde Intel’in grafik pastasının daha büyük bir kısmına sahip olduğunu unutmayın.
Bu, AMD ve Nvidia’yı ayrı grafik alanına sokmaya bırakıyor, Intel ise rekabetçi bir teklife ihtiyaç duymadan rahat bakış açısından izliyor. Ön taraf veri yolu engellenmiş CPU’larla uğraşırken bile Intel, fiyat ve uyumluluk sayesinde Nvidia, AMD, SiS ve VIA yonga setlerini her zaman satışlarda geride bırakabilirdi. Sistem satıcıları, bir Intel yonga seti ile eşleştirilmiş bir Intel CPU’ya her zaman güvenebilir. Bu, üçüncü taraf yonga setlerinin çalışmadığı anlamına gelmez. Ancak, genellikle ODM veya OEM adına ekstra çaba gerektiriyorlardı. Dedikleri gibi, bir sorununuz olduğunda boğulacak bir boğazınız olması her zaman daha iyidir.
DMI ve UMI gibi daha özel ara bağlantılarla çalışmaya başladığımızda, Intel ve AMD, Nvidia’nın kendi uyumlu yonga setlerini satma yeteneğini reddedebilir. Özellikle artık ayrı bir kuzey köprüsüne ihtiyacımız olmadığı için, entegre grafik savaşı tamamen AMD’ye karşı Intel olacak – yani, Delaware mahkemeleri Nvidia’ya aksini söyleyene veya VIA %1’den fazla pazar payı elde edene kadar.
Grafik performansı söz konusu olduğunda, Intel’in Sandy Bridge ile AMD’nin Fusion programındaki gelecek tasarımlarla kanıtlayacağı çok daha fazla şey olduğunu söylemek doğru olur, sadece ATI’nin sunduğu uzmanlık sayesinde. Tabii ki, yakında Sandy Bridge ile daha fazla zaman geçireceğiz, ancak bugün AMD’nin 2010 Mali Analist günü ve bu nedenle, Fusion’ın önümüzdeki aylarda ve yıllarda ne anlama geleceği konusunda nihayet birkaç fikir verebiliriz.
