USB 3.0: Dostum, Hızım Nerede?
Çoğu gün, USB’nin faydasını, rahatlığını ve anında bağlanabilirliğini önemsiyoruz. Ama bazen arayüzün varlığını lanetliyoruz. USB’nin tak ve çalıştır özelliği, kullanımı inanılmaz derecede kolaylaştırır. Ancak bazen, takılı bir cihazı tanımayı veya beklediğimiz hızda veri aktarmayı neredeyse kötü niyetli bir şekilde reddediyor.
Intel’in 7 serisi yonga setleri ve artık yerel USB 3.0 desteğine sahip AMD’nin Fusion Controller Hub’ları ile, on yıldan fazla bir süre önce ilk nesil USB’ye nasıl tahammül ettiğimizi hayal etmek zor. 1,5 MB/sn’lik maksimum aktarım hızıyla, USB 1.1 üzerinden dosya aktarımları sinir bozucu bir şekilde yavaştı, ancak bu, o zamanlar mevcut olan küçük kapasiteli bellek çubukları tarafından en azından kısmen azaltılmıştı.
Piyasaya reklamı yapılan maksimum 60 MB/sn bant genişliği ile çıkan USB 2.0’ın tanıtımı için birkaç yıl ileri sar; USB 1.1’e göre çok büyük bir sıçrama. Protokol ek yükü ve 8b/10b sinyalleme ile birlikte, USB 2.0 aslında 30-40 MB/s aralığında bir yerde sınırlandırılmıştı. Bu bir süre için yeterince iyiydi. Ancak mükemmel performansa karşı duyarsızlaştık, bu nedenle uygun fiyatlı harici RAID muhafazaları ve SATA tabanlı SSD’ler daha popüler hale geldikçe, USB 2.0’ın bizi engellediği acı bir şekilde ortaya çıktı.
625 MB/sn’lik inanılmaz bir maksimum verime sahip daha hızlı bir veri arabirimi talebimizi karşılayan USB 3.0’a girin. Sinyal vermeyi hesaba kattıktan sonra, 500 MB/sn’lik bir tavana bakıyorsunuz. O zaman bile, gerçek dünya performansı hiçbir zaman anakart satıcılarının kutularının önünde öne çıkardığı aşırı iyimser bant genişliği çizelgeleri kadar yüksek görünmüyor.
SoCal laboratuvarımızın çevresinde bulunan başparmak sürücülerin ve harici sabit sürücülerin performansına dayanarak, arayüzün potansiyeline yaklaşamadığımızdan endişelendik. Bu nedenle, USB 3.0’ın durumunu araştırmak ve USB 3.0 aktarım hızlarımızı iyileştirmenin bir yolu olup olmadığını anlamak için yola çıktık.
