Verimsizliğin Şok Edici Açıklamaları
Anakart özetlerimiz, Intel’in LGA 1156 arabiriminin, meraklılara yönelik LGA 1366 platformuna kıyasla çok ihtiyaç duyulan bir miktar verimlilik getirdiğini gösterdi. Ancak bu güç tasarrufunun yalnızca bir kısmı doğrudan Lynnfield nesli CPU çekirdeğinden gelir ve kalan tüm kuzey köprüsü işlevlerini yonga setinden çıkararak ve onu tek bir bileşene indirerek elde edilen azalmalarla birlikte. Ayrıca, yeni CPU çekirdeğinin sağladığı güç tasarrufunun çoğu, yeni işlemcilerin biraz daha düşük voltajda çalışmasına izin veren küçük iyileştirmelerden geliyor; bu, genellikle hız aşırtma sırasında göz ardı edilen bir özellik.
Aynı 8MB L3 önbellek ve 45nm kalıp sürecini kullanan Bloomfield ve Lynnfield tabanlı işlemciler arasındaki termal tasarım gücündeki (TDP) %37’lik fark, ancak her ikisi de kendi stok ayarlarında bırakıldığında gerçekçidir. Hız aşırtma amacıyla her iki işlemciyi de aynı çekirdek voltaj seviyelerine zorlamak, yeni parçanın önceki parçanın verimsizliğinin çoğunu üstlenmesine neden olur, bu sadece kapsamlı testlerle ortaya çıkan bir gerçektir.
Bu nedenle, bazı üreticiler, “hız aşırtma dostu” LGA 1156 anakartların voltaj regülatörlerini mühendislerinin kabul edilebilir bir seviye olması gerektiğini düşündükleri şekilde tasarruf ettiklerinde, bu parçaların bizim orta hız aşırtma testlerimize bile dayanamadıklarını öğrenince şok oldular. Sonuçlar, sonraki 100-150$ P55 tabanlı anakart testimizde belgelenmiştir.
150W’lık bir kart limiti kulağa kesinlikle yeterince cömert geliyor, ancak testlerimiz, CPU hava soğutması tarafından desteklenen orta gerilim seviyelerinde bile bu limiti aşmanın çok kolay olduğunu kanıtladı. Bugünün araştırmasına, daha önce başarısız olan iki anakart üreticisinin sorunlarını nasıl çözdüğünü incelemeye geçmeden önce, sağlam hız aşırtma yeteneğiyle bilinen bir anakart kullanarak bir güç analiziyle başlıyoruz.
