Trzy nowe procesory dla entuzjastów
Uwaga redaktora: Chętny do pokazania, co robi z architekturą Intel Haswell-E, producent systemów CyberPower PC oferuje publiczności Tom’s Hardware możliwość wygrania kompletnego systemu opartego na procesorze Intel Core i7-5820K. Przeczytaj naszą recenzję, a następnie sprawdź ostatnią stronę, aby uzyskać więcej informacji na temat konfiguracji oraz link do naszego konkursu!
Nieco ponad 10 lat temu Intel zaprezentował Pentium 4 Extreme Edition 3,4 GHz. Miał jeden rdzeń Hyper-Threaded, 512 KB pamięci podręcznej L2, 2 MB pamięci podręcznej L3 i cztero-pompowaną magistralę FSB 800 MHz. Dawno nie widziałeś tego terminu, prawda? W tamtych czasach Pentium był produkowany przy 130 nm i składał się ze 178 milionów tranzystorów. Intel sprzedał go za 1000 USD, wrzucił go do starożytnego interfejsu Socket 478 i dał chipowi pułap termiczny nieco ponad 100 W.
Nikt z nas nie mógł przypuszczać, że dekadę później najnowocześniejszy flagowiec Intela będzie miał niższą bazową częstotliwość taktowania, przyspieszając do 3,5 GHz tylko w sytuacjach, gdy pozwala na to zapas temperatury. A jednak właśnie tam ląduje nowy Core i7-5960X. Oczywiście różnica polega na tym, że mamy do czynienia z o wiele bardziej wyrafinowaną technologią, a świat wie, że częstotliwość nie zawsze jest odpowiedzią na poprawę wydajności.
Core i7-5960X obsługuje osiem rdzeni fizycznych, które mogą pracować jednocześnie na 16 wątkach dzięki technologii Hyper-Threading. Tak więc aplikacje zoptymalizowane do dzielenia zadań na kawałki są przyspieszane przez równoległość. Każdy rdzeń ma własne 32 KB instrukcji L1 i pamięci podręcznej danych, wraz z 256 KB przestrzeni L2. Ogromne 20 MB pamięci podręcznej L3 jest współdzielone między nimi, co daje magiczne 2,5 MB na rdzeń, do którego dążą architekci Intela.
Podczas gdy wersja Extreme Edition z 2004 r. obsługiwała wyłącznie zadania związane z przetwarzaniem hosta, wersja z 2014 r. zawiera znacznie więcej funkcji. -5960X ma własny kontroler PCI Express, który udostępnia do 40 linii przy 8 GT/s (jest to oficjalna obsługa PCI Express 3.0). Jest również uzbrojony w pierwszy na świecie czterokanałowy kontroler pamięci DDR4, oficjalnie oceniany pod kątem szybkości przesyłania danych do 2133 MT/s poza bramą.
Dogłębne czytanie
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o architekturze Intela Haswell, która jest podstawą każdego rdzenia procesora opartego na Haswell-E, zapoznaj się z recenzją Core i7-4770K: Haswell jest szybszy; Entuzjaści pulpitu ziewa
Wchodząc nieco głębiej, -5960X koncentruje się na nowoczesnej architekturze Haswell firmy Intel. Jednak ponieważ jest to wersja zorientowana na serwer/stację roboczą, jest określana jako Haswell-E. Dostajesz dodatkową łączność PCIe (procesory desktopowe oparte na Haswell są wyposażone tylko w 16 linii) i wspomniany kontroler pamięci (istniejące procesory Haswell są ograniczone do dwóch kanałów obsługi DDR3), ale tracisz wbudowany silnik graficzny HD, który jest tak widoczny z powrotem kiedy uruchomiono te procesory Core czwartej generacji.
Intel słusznie zakłada, że każdy, kto kupi potężną stację roboczą lub konsolę do gier, zainstaluje oddzielne karty graficzne. Zamiast pochłaniać budżet tranzystorów za pomocą wbudowanego procesora graficznego, wszystkie dostępne zasoby są wykorzystywane do tworzenia bardziej wydajnego procesora hosta.
Pomimo tego sprytnego rozliczenia, matryca Haswell-E nadal mierzy ponad 355 mm² i składa się z 2,6 miliarda tranzystorów – prawie 15 razy więcej niż w przypadku Pentium 4 Extreme Edition. Jest produkowany przy użyciu węzła Intel 22 nm i ma 140 W TDP. Spodziewaj się natychmiastowego zobaczenia powierzchni procesora w znanej cenie 1000 USD.
Core i7-5930K i Core i7-5820K
Za każdym razem, gdy testujemy jeden z tysiącdolarowych egzemplarzy Intela, doceniamy jego powagę, jednocześnie utrzymując, że większość entuzjastów woli wydawać mniej i opierać się na swojej wiedzy technicznej, aby zmaksymalizować wydajność poprzez przetaktowywanie. W przypadku Haswell-E tylko Core i7-5960X jest modelem ośmiordzeniowym. Zakup jednego z mniejszych modeli oznacza wycięcie przynajmniej kilku rdzeni i trochę pamięci podręcznej.
Na szczęście gry zazwyczaj nie karzą za zrzucenie z ośmiu do sześciu rdzeni, zwłaszcza gdy pracujesz na wydajnych architekturach Intela, a podwójnie, gdy częstotliwość wzrasta w tym samym czasie. W rezultacie Core i7-5930K jest lepszym kandydatem dla graczy z pieniędzmi do wydania na sprzęt z najwyższej półki. Jest oparty na tej samej fizycznej kości co -5960X. Intel po prostu wyłącza dwa rdzenie i 5 MB współdzielonego L3. Pozostaje sześć rdzeni, 15 MB pamięci podręcznej ostatniego poziomu, wszystkie 40 linii PCI Express 3.0 i czterokanałowy kontroler pamięci. Bazowa częstotliwość taktowania skacze do 3,5 GHz, podczas gdy szczytowa częstotliwość, kontrolowana przez technologię Turbo Boost, wzrasta do 3,7 GHz. Core i7-5930K jest wyceniony na 583 USD, potencjalnie „oszczędzając” ponad 400 USD.
Jeśli to wciąż trochę bogate, Core i7-5820K osiąga przyzwoite 389 USD. To także sześciordzeniowy układ z 15 MB współdzielonego L3 i czterokanałowym kontrolerem DDR4. Jednak Intel odcina część PCI Express, odsłaniając 28 linii zamiast 40. Szczerze mówiąc, nie jest to szczególnie bolesna rana. Pozostawia dużo miejsca na konfiguracje graficzne z jedną, dwiema, a nawet trzema kartami, o ile AMD i Nvidia certyfikują macierze x8/x8/x8. Oficjalne słowo Intela mówi, że -5820K obsługuje bifurkację swoich pasów w tym układzie; jednak awaria musi być włączona na poziomie płyty głównej.
Core i7-5820K traci trochę częstotliwości w porównaniu z -5930K: jego bazowe taktowanie wynosi 3,3 GHz, podczas gdy Turbo Boost przyspiesza do 3,6 GHz.
Częstotliwość taktowania Turbo Boost z serii Core i7-5000
Intel Core i7-5960X
Intel Core i7-5930K
Intel Core i7-5820K
Trio przyjazne entuzjastom
Mimo to wszystkie trzy testowane przez nas modele są albo częściami z serii Extreme Edition, albo z serii K, co oznacza, że mają odblokowane mnożniki i można je znacznie swobodniej przetaktowywać niż większość głównych procesorów Intela z procesorami Haswell.
Co więcej, Intel używa lutowia jako materiału łączącego między kością Haswell-E a dużym rozpraszaczem ciepła obejmującym te procesory z serii Core i7-5000. Jest to w przeciwieństwie do niższych części Haswell, które wykorzystują mniej skuteczną mieszankę termiczną. Nawet we własnym laboratorium matryce pokryte pastą szybko się nagrzewają, ograniczając ilość napięcia, jaką możemy przez nie przepuścić za pomocą chłodzenia powietrzem lub cieczą. Materiał interfejsu na bazie lutu ułatwia szybszy transfer ciepła, potencjalnie podnosząc sufit na tym, co możemy namówić od Haswell-E.
Nie trzeba więc dodawać, że firmy sprzedające wysokiej klasy sprzęt są podekscytowane Core i7-5960X i jego pochodnymi. W laboratorium mamy duże chłodnice powietrza, takie jak Noctua NH-D15, a także systemy z zamkniętą pętlą, takie jak BXRTS2011LC firmy Intel. Producent pamięci G.Skill wyposażył nas w moduły DDR4-3000, które są przystosowane do taktowania CAS 15. ASRock i MSI uzbroili mnie w garść imponująco wyglądających płyt głównych na dzisiejszą premierę, podczas gdy Thomas pracuje nad naszym pierwszym zestawieniem płyt LGA 2011-3 od każdego odpowiedniego gracza.
Czekaj, co? LGA 2011-3? Ach tak — w grze jest też nowa platforma.
